معمای حل نشدۀ «تپۀ مار» در آمریکا

اول صبح؛ تپۀ «مار» در اوهایو شاید یکی از جذاب‌ترین مکان‌های تاریخی در آمریکای شمالی باشد. این تپه که در شهرستان آدامز واقع شده، بزرگترین نمونه شناخته‌شده و بازمانده از تپه‌های تاریخی در جهان است. منشا این تپه نامشخص است. ما دقیقا نمی‌دانیم چه کسی و چرا این بنای تاریخی شگفت‌انگیز را ساخته است اما پیشرفت‌های علمی ممکن است به روشن شدن این راز کمک کنند.

به نظر می‌رسد مار غول‌پیکری زیر علف‌ها و خاک کم‌عمق این تپه به طول ۴۱۱ متر کمین کرده است. در یک انتهای این تپه‌ی دایره‌وار، یک شکل بیضی بزرگ وجود دارد که آن را سر، چشم یا شاید تخمی که در دهان خزنده فشرده شده تعبیر کرده‌اند.

این اثر تاریخی نمونه‌ای از تپه‌های پیکره‌ای است، آثار خاکی به شکل حیوانات که توسط فرهنگ‌های بومی آمریکا در بخش‌هایی از ویسکانسین، مینه‌سوتا، ایلینوی، آیوُوا و اوهایو امروزی ساخته شده‌اند. بناهای یادبود مشابهی تا جنوب پرو یافت شده که به پیوند فرهنگی قوی در قاره آمریکا اشاره دارد.

در طول قرن بیستم، باستانشناسان و مردم‌شناسان درباره منشا تپه مار (Serpent Mound) به شدت بحث کردند. برخی تپه‌های پیکره‌ای دارای تدفین‌های انسانی و مصنوعات فیزیکی هستند، شواهدی که به مشخص کردن هویت افرادی که آن‌ها را ساخته‌اند کمک می‌کند. اما چنین شواهدی در تپه مار مشاهده نشده است.

در سال‌های اخیر، پیشرفت‌های باستان‌شناسی ما را به عمق این معما رسانده است، هرچند پرسش‌های زیادی هنوز باقی مانده است. نتایج یک تاریخ‌گذاری رادیوکربن نشان داد تپه مار حدود سال ۱۱۲۰ پس از میلاد ظهور کرده است، نتیجه‌ای که نشان می‌داد این تپه توسط فرهنگ باستانی فورت (Fort) ساخته شده است، یک فرهنگ بومی آمریکایی که بین سال‌های ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ پس از میلاد درون و اطراف دره رودخانه اوهایو شکوفا شد.

با این حال، تیم دیگری از باستان‌شناسان تاریخ‌های جدید رادیوکربن را سال ۲۰۱۴ منتشر کردند که نشان میداد این تپه حدود ۳۰۰ قبل از میلاد توسط فرهنگ آدنا (Adena) ساخته شده است.

این تپه تاریخی برای هر کسی که آن را ساخته، به احتمال زیاد اهمیت فرهنگی زیادی داشته است. گفته شده که سر مار با غروب خورشید انقلاب تابستانی در یک راستا است و دم آن رو به طلوع خورشید انقلاب زمستانی است؛ چیزی که سبب می‌شود برخی گمان کنند این تپه عملکرد نجومی داشته است.

متأسفانه، این مکان در قرن نوزدهم در نتیجه کشاورزی و غارت بی‌رویه ویران شد. با این حال، سال ۱۸۸۷، این بنا بازسازی شده است و از آن زمان به عنوان یک بنای تاریخی ملی توسط وزارت کشور ایالات متحده به رسمیت شناخته شده است.