اگر انسان‌ها در مریخ ساکن شوند چه «لهجه‌ای» خواهند داشت؟
به گفته دانشمندان، لهجه جدید در سکونت‌گاه‌های فضایی، احتمالا تحت تاثیر لهجه بیشترین تعداد اعضا قرار خواهد گرفت
اول صبح؛ ایده سفر به ماه و مریخ و تشکیل سکونت‌گاه‌های انسانی در فضا، از جنبه‌های مختلفی ذهن دانشمندان را با خود درگیر کرده است. از چگونگی سفر به مریخ و استفاده از پایگاه‌های ماه گرفته تا تغذیه و نحوه بهره‌برداری از منابع و یا حتی مسائل حقوقی.
اما دانشمندان اینک روی موضوع جدید دست گذاشته‌اند و به بررسی این مساله پرداخته‌اند که لهجه ساکنان مریخ به مرور زمان چه تغییری خواهد کرد. به گزارش لایوساینس، بررسی‌های دانشمندان بر اساس مدل‌ها و نظریه‌های زبان‌شناسی نشان می‌دهند که لهجه ساکنان آینده مریخ، با لهجه رایج در زمین متفاوت خواهد شد.
به گفته دانشمندان، لهجه‌های جدید با تقلید از لهجه‌های مختلف و تعاملات بلندمدت با آن‌ها و طی یک فرایند ناخودآگاه شکل می‌گیرند. جاناتان هرینگتون، مدیر موسسه فونتیک و پردازش گفتار دانشگاه لودویگ-ماکسیمیلیان در مونیخ، در سال ۲۰۱۹ تحقیقی را انجام داده بود که نشان می‌داد، پژوهشگران مستقر در ایستگاه‌های دوردست جنوبگان، به مرور تغییرات فونتیکی را تجربه کرده و افراد گروه به طور کلی شروع به تلفظ متفاوت برخی اصوات کردند. به گفته او، این تغیرات، نخستین گام‌های شکل‌گیری یک لهجه جدید به شمار می‌رفتند.
او تغییرات آوایی ۱۱ محقق را که یک دوره زمستانی را در آزمایشگاهی در جنوبگان گذراندند، تجزیه و تحلیل کرد. این گروه شامل هشت نفر از انگلستان (پنج نفر با لهجه جنوبی و سه نفر با لهجه شمالی)، یک نفر از شمال غربی ایالات متحده، یک نفر از آلمان و یک نفر از ایسلند بود. پژوهشگران در این آزمایش متوجه شدند که هر فردی تغییرات آوایی را در لهجه خود نشان می‌دهد و این گروه در مجموع شروع به تلفظ متفاوت صداهای خاص کردند - و از قسمت‌های مختلف دهان خود برای ایجاد آن صداها استفاده کردند.
در آینده نیز ساکنان مریخ ممکن است با توجه به تاخیر حدود ۲۰ دقیقه‌ای در ارسال و دریافت پیام‌ها با زمین، به مرور زمان شاهد تغییرات محسوسی در لهجه خود باشند.
اما برای شکل‌گیری لهجه‌های دائمی و منحصر به فرد، ممکن است شرایطی لازم باشد که در آن، یک سکونت‌گاه دائمی ایجاد شود و انتقال لهجه به نسل‌های آینده صورت بگیرد.
در مرحله نخست تشکیل یک سکونت‌گاه، با اضافه شدن اعضای جدید، مسیر لهجه گروه ممکن است تغییر کند. با ایجاد یک لهجه استاندارد، اعضای جدید ممکن است تداوم لهجه گروه را به چالش بکشند، اما در نهایت لهجه آن‌ها با گروه سازنده لهجه هماهنگ خواهد شد.
به گفته هرینگتون، نمونه بارز این نظریه، لهجه استرالیایی است که شباهت‌های زیادی به لهجه لندنی «کاکنی» (Cockney) دارد، چرا که اغلب ساکنان اولیه استرالیا این لهجه را داشتند.
به گفته دانشمندان، لهجه جدید در سکونت‌گاه‌های فضایی، احتمالا تحت تاثیر لهجه بیشترین تعداد اعضا قرار خواهد گرفت. اگر لهجه اولیه، به طور یکنواخت توزیع شود، لهجه‌های جدید نیز مخلوطی از آن‌ها خواهند بود و به نظر می‌رسد که عوامل محیطی مختلف و شرایط متفاوت ماه و مریخ، تاثیر چندانی بر تشکیل لهجه‌ها نخواهند گذاشت. دانشمندان با استفاده از یادگیری ماشینی و مدل‌سازی‌های رایانه‌ای، می‌توانند تغییرات لهجه را با موفقیت پیش‌بینی کنند اما به طور کلی، بدون داشتن اطلاعات دقیق در مورد لهجه افرادی که سکونت‌گاه‌های آینده را تشکیل خواهند داد، این موضوع را نمی‌توان با قطعیت پیش‌بینی کرد. محققان می‌گویند پس از انتخاب نخستین گروه از فضانوردان و ساکنان آینده ماه و مریخ، پیش‌بینی لهجه‌های آینده نیز امکان‌پذیر خواهد بود.