فال حافظ ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳/ از صدایِ سخنِ عشق ندیدم خوشتر

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم می‌دانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز سی و یکم اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

هر که شد محرمِ دل در حرمِ یار بِمانْد

وان که این کار ندانست در انکار بِمانْد

اگر از پرده برون شد دلِ من عیب مکن

شُکر ایزد که نه در پرده‌ی پندار بِمانْد

صوفیان واسِتَدَنْد از گروِ مِی همه رَخْت

دلقِ ما بود که در خانه‌ی خَمّار بِمانْد

محتسب شیخ شد و فِسقِ خود از یاد بِبُرد

قصه‌ی ماست که در هر سرِ بازار بِمانْد

هر مِیِ لعل کز آن دستِ بلورین سِتَدیم

آبِ حسرت شد و در چشمِ گهربار بِمانْد

جز دلِ من کز ازل تا به ابد عاشق رفت

جاودان کس نشنیدیم که در کار بِمانْد

گشت بیمار که، چون چشمِ تو گردد نرگس

شیوه‌ی تو نَشُدَش حاصل و بیمار بِمانْد

از صدایِ سخنِ عشق ندیدم خوشتر

یادگاری که در این گنبدِ دَوّار بِمانْد

داشتم دلقی و صد عیبِ مرا می‌پوشید

خرقه رهنِ مِی و مطرب شد و زُنّار بِمانْد

بر جمالِ تو چنان صورتِ چین حیران شد

که حدیثش همه جا در در و دیوار بِمانْد

به تماشاگَهِ زلفش دلِ حافظ روزی

شد که بازآید و جاوید گرفتار بِمانْد

تفسیر عرفانی:

هر کس راز دار باشد در درگاه او باقی خواهد ماند اما آن کس که پرده در باشد در جهل و ناآگاهی به سر خواهد برد. مقصود او از این شعر این است که آنان که در مسیر عشق گام بر می‌دارند باید پرده‌پوش اسرار غیب باشند و راز دلشان را همواره در ضمیر خود نگاه دارند. در این صورت در آستان یار، باقی خواهند ماند، اما اگر اسرارشان آشکار شود، جایی در درگاه دوست ندارند.

تعبیر غزل:

به زودی مشکلات تو حل می‌شود و به موقعیتی می‌رسی که دور از انتظارت است. مراقب باش ایمان خود را از دست ندهی. اگر قصد کاری داری زوذتر اقدام کن.