مسافر عجیب مریخ؛ موجودی که باید با انسان به سیاره سرخ برود

اول صبح؛ ایده یک سیستم کامل به سرعت پدید آمد. لاروها می‌توانند ضایعات غذای فضانوردان را بخورند و برای بارور کردن خاک‌های بد بیگانه فرس تولید کنند که خود می‌تواند گیاهان غذایی را تولید کند. سپس لاروها خود می‌توانند به منبع پروتئینی تبدیل شوند که فضانوردان یا حیواناتی که ممکن است همراه‌شان بیاورند می‌توانند آن را مصرف کنند.

«لیزا کارنل» مدیر بخش علوم زیستی و فیزیکی ناسا می‌گوید: «واقعیت آن است که ما نمی‌توانیم همه چیز را با خود به مریخ ببریم». با این وجود، باغبانی صرفا به یک قطعه زمین، کمی آب، یک پرتو نور خورشید نیاز ندارد. باغبانی به جانداران نیز نیاز دارد: حشرات مانند مگس‌های سرباز سیاه و میکروارگانیسم‌هایی که این سیستم‌های اکولوژیکی را در حالت کار نگه می‌دارند. در نتیجه سفر به مریخ برای اقامت طولانی مدت صرفا انسان را شامل نمی‌شود.

برای باقی ماندن طولانی مدت در سطح مریخ فضانوردان نمی‌توانند به انبارهای فضایی خود تکیه کنند آنان به باغ‌های مریخی نیاز دارند و باغ‌های مریخی به اندکی کمک‌رسانی شاید از سوی لارو مگس سرباز سیاه و مدفوع آن نیاز دارند.

در پنج یا ۱۰ سال گذشته دانشمندان شروع به استفاده از فرس سرشار از نیتروژن، پتاسیم، فسفر و هم چنین باکتری به عنوان کود کرده اند. این ماده هم چنین حاوی کیتین از بدن حشرات و مواد آلی باقیمانده است. دکتر الیسن اخیرا مقاله‌ای را در مورد چگونگی تاثیر فرس بر روی گیاهان و خاک منتشر کرده و یکی از نکات اصلی‌ای که به آن اشاره نموده آن است که ارزش ضایعات حشرات با ارزش غذای مصرف شده توسط آنان مطابفت دارد. برای مثال، اگر به لارو چمن بدهید فرس غنی و با کیفیتی تولید نمی‌کند، اما اگر ضایعات غذایی با انرژی بالاتر بدهید احتمال تولید فرس باکیفیت‌تر وجود خواهد داشت.

مطالعه اخیر دانشمندان دانشگاه کشاورزی چین که مقاله‌ای از یافته‌های آن در نشریه Communications Biology منتشر شده نشان داد که سه نوع باکتری در هم آمیخته که در خاک شبیه‌سازی شده ماه رها می‌شوند با تبدیل فسفر به دام افتاده در خاک متروک به گونه‌ای که گیاهان می‌توانند مصرف کنند به گیاهان کمک کردند بزرگتر و سبزتر شوند. او می‌افزاید: «با این وجود، حضور آن میکروب‌ها به طرح پرسش‌های دیگری منجر می‌شود مانند آن که چگونه آن همراه برده شدگان به مریخ فاقد کارت دعوت! ممکن است در فضا یا سطح جهان دیگری تغییر کنند و چگونه بر میکروبیوم‌های فضانوردان انسانی تاثیر می‌گذارند».

محققان خانه‌نشین بر روی سیاره زمین از خاک مریخ شبیه‌سازی شده استفاده کرده‌اند تا درباره رشد محصول در جایی دیگر به غیر از زمین نکاتی را بیاموزد.

مجموعه جدیدی از توصیه‌های تحقیقاتی برای بخش علوم زیستی و فیزیکی ناسا فضا را برای پروژه‌های بیش‌تری از این قبیل در ۱۰ سال آینده باز کرده است. در چارچوب این توصیه‌ها ناسا در حال بررسی کارزاری به نام BLiSS یا سیستم‌های حمایت از حیات زیست سازنده است که هدف آن ایجاد و درک سیستم‌هایی است که غذای باکیفیت، هوا و آب تازه، پردازش زباله‌ها و ایجاد محیط‌های فضایی برای مدت زمان طولانی مستقل از زمین را فراهم می‌کنند.

در هر صورت انسان‌ها باید این همراهان در حال چرخش را همراه با برخی از آن‌ها که برای دیدن بسیار کوچک هستند با خود به فراتر از زمین ببرند، زیرا تنها راه برای زنده ماندن در آنجا این است که آنجا را بیش‌تر شبیه به اینجا (زمین) سازند سیاره‌ای که مملو از جانوران غنی از مواد مغذی است.