فال حافظ ۱۶ مهر ماه ۱۴۰۳/ دل بی‌تو به جان آمد وقت است که بازآیی

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز شانزدهم مهر ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

دل بی‌تو به جان آمد وقت است که بازآیی

دایم گل این بستان شاداب نمی‌ماند

دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

دیشب گله زلفش با باد همی‌کردم

گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی

صد باد صبا این جا با سلسله می‌رقصند

این است حریف‌ای دل تا باد نپیمایی

مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد

کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم

رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

ساقی چمن گل را بی‌روی تو رنگی نیست

شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

ای درد توام درمان در بستر ناکامی

و‌ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم

لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست

کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی

زین دایره مینا خونین جگرم می‌ده

تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد

شادیت مبارک بادای عاشق شیدایی

تفسیر عرفانی:

۱- حضرت حافظ در بیت اول، دوم و آخر می‌فرماید:

*ای پادشاه زیبا رویان، فریاد از غم تنهایی، دل از دوری تو به جان آمده است و زمان آن رسیده که باز آیی.

گل باغ رویت همیشه شاداب و تازه نمی‌ماند و به مرور ایام، پژمرده می‌شود. پس هنگام توانایی و قدرت از ضعیفان یادی کن.

*ای حافظ شب هجران پایان پذیرفت و بوی خوش دم صبح آمد. وصال ظاهر شد پس شادیت مبارک باد. ای عاشق شیدا.

حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.

تعبیر غزل:

غم و اندوه و تنهایی و بی‌همدمی تو را بشدت آزرده کرده است. سرنوشت انسان مقدر است و جنگ با تقدیر به صلاح تو نیست. بهتر است با زندگی سازش کنی. به زودی مژده وصلی به تو خواهد رسید که تو را غافلگیر خواهد نمود. این شادی بر تو مبارک و میمون باد.