فال حافظ ۲۹ مهر ماه ۱۴۰۳/ ابروی دوست کی شود دستکش خیال من

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز بیست و نهم مهر ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف‌

گر بکشم زهی طرب‌ور بکشد زهی شرف

طرف کرم ز کس نبست این دل پر امید من‌

گر چه سخن همی‌برد قصه من به هر طرف

از خم ابروی توام هیچ گشایشی نشد

وه که در این خیال کج عمر عزیز شد تلف

ابروی دوست کی شود دستکش خیال من

کس نزده‌ست از این کمان تیر مراد بر هدف

چند به ناز پرورم مهر بتان سنگدل

یاد پدر نمی‌کنند این پسران ناخلف

من به خیال زاهدی گوشه‌نشین و طرفه آنک

مغبچه‌ای ز هر طرف می‌زندم به چنگ و دف

بی‌خبرند زاهدان نقش بخوان ولاتقل

مست ریاست محتسب باده بده ولاتخف

صوفی شهر بین که، چون لقمه شبهه می‌خورد

پاردمش دراز باد آن حیوان خوش علف

حافظ اگر قدم زنی در ره خاندان به صدق

بدرقه رهت شود همت شحنه نجف

تفسیر عرفانی:

۱- به دنبال کسی می‌باشید که دیدار او فعلاً میسر نمی‌باشد در حالیکه در این راه تلاش کرده اید، اما تاکنون موفقیتی بدست نیاورید، زیرا مقدمات آن فراهم نشده است. بر خدا توکل کنید و از او مدد بخواهید.

۲- پدر را آزار داده‌اید و مادر بسیار نگران است. هر چه زودتر موجبات رضایت آنان را فراهم‌آور که مستجاب الدعوه اند.

تعبیر غزل:

پای در راهی نهاده‌ای و حاضری برای رسیدن به هدف، هر سختی‌ای را تحمل کنی، اما گاهی دچار ناامیدی می‌شوی و می‌اندیشی عمر خود را بیهوده در این راه تلف کرده ای، ولی دل خود را از زنگارها پاک کن و از مال حرام بپرهیز و تنها به خدا و معصومین توکل کن تا به هدف خود برسی و اقبال تو را یاری نماید.