گزارش رسانه خارجی از مسجد کبود تبریز/ تصاویر

اول صبح؛ مسجد کبود اثری از دوره قراقویونلوها واقع در تبریز، مرکز اداری استان آذربایجان شرقی ایران، با کاشی‌های آبی رنگ منحصربه‌فرد خود از مهم‌ترین بناهای تاریخی این کشور است.

این بنای تاریخی با وجود اینکه در قسمت شلوغی از مرکز شهر قرار دارد، اما از بیرون چندان به چشم نمی‌آید، وقتی از دری جداکننده دیوار خشتی وارد می‌شوید، با دیوار و ساختار گنبدی منحصربه‌فرد خود در باغی بزرگ پذیرای بازدیدکنندگان است.

اگرچه دیوارهای مسجد کبود که در دوره‌های مختلف مرمت شده است، از ظرافت روز اول فاصله زیادی دارد، اما ظرافت کار در قسمت‌هایی که دست نخورده به جا مانده، بلافاصله جلب توجه می‌کند.

این دیوار که قدمت آن به دوره‌های اولیه باز می‌گردد، با رنگ‌های مختلفی از کاشی‌های آبی و سیاه تزئین شده و در برخی قسمت‌ها از آجرهای لعابدار استفاده شده است.

مسجد کبود بر خلاف دیوارهایی که در دوره خود و امروز با آجرهای افقی ساخته شده، دارای دیواری است که با آجرهایی که بر اساس نقش ستاره‌های پنج ضلعی و هشت ضلعی قرار گرفته اند، ساخته شده است.

اگرچه به نظر می‌رسد از بیرون اثری از شکوه و عظمت پیشین آن نیست، اما نشان می‌دهد که مسجد در زمان خود چقدر زیبا بوده است. کاشی کاری‌های آبی، زرد، سیاه و سفید و تزیینات گوشه‌ای به سبک مارپیچ در اطراف درب ورودی اصلی مسجد که با ارتفاع زیاد جلب توجه می‌کند و همچنین آیات قرآن دوزی روی نما، گواه این امر است.

مینا رنجبر، کارشناس وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گفت: این مسجد با نام‌های «مسجد جهانشاه» یا «مظفریه» نیز شناخته می‌شود.

وی اظهار داشت که مسجدی که سلطان جهانشاه قراقویونلو در سال ۱۴۶۵ برای دخترش بیگم خاتون ساخته شده به دلیل کاشی‌های آبی رنگ آن در بین مردم به مسجد کبود معروف بود و کلمه «کبود» به معنای «رنگ آسمان» یعنی آبی است.

قطعات باقیمانده ابیاتی که به خط نستعلیق بر روی دایره گنبد، طاق‌ها و طاقچه‌های مسجد که کاشی‌های آن از روشن‌ترین تا تیره‌ترین سایه آبی به کار رفته بود، شکوه و عظمت این بنا را در دوره خود نشان می‌دهد.

رنجبر گفت: در برخی از قسمت‌های آثار کاشیکاری فیروزه‌ای رنگ از طلا استفاده شده است که این سازه را یک قدم جلوتر از سایر آثار تاریخی قرار داده است.

وی تصریح کرد: مسجد در زلزله‌ای که حدود ۲۰۰ سال پیش رخ داد، تخریب زیادی را متحمل شد و بیشتر آن بازسازی شد و گنبدی به ارتفاع ۲۱ متر مطابق با اصل ساخته شد.