فال حافظ ۱۴ بهمن ماه ۱۴۰۲/ دعای صبح و آه شب کلید گنج مقصود است

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم می‌دانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز چهاردهم بهمن ماه سال ۱۴۰۲ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

سحر با باد می‌گفتم حدیث آرزومندی

خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی

دعای صبح و آه شب کلید گنج مقصود است

بدین راه و روش می‌رو که با دلدار پیوندی

قلم را آن زبان نبود که سر عشق گوید باز

ورای حد تقریر است شرح آرزومندی

الاای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور

پدر را بازپرس آخر کجا شد مهر فرزندی

جهان پیر رعنا را ترحم در جبلت نیست

ز مهر او چه می‌پرسی در او همت چه می‌بندی

همایی، چون تو عالی قدر حرص استخوان تا کی

دریغ آن سایه همت که بر نااهل افکندی

در این بازار اگر سودیست با درویش خرسند است

خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

به شعر حافظ شیراز می‌رقصند و می‌نازند

سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی

 تفسیر عرفانی:

راز و نیاز به درگاه معشوق کلید گنجینه مقصود است. در حقیقت وارستگان محبوب بدین. اسطه می‌توانند وصال دوست را برای خود محقق سازند. شرح عشق به بارگاه ازلی محبوب قابل گفتن نیست.

تعبیر غزل:

از خودخواهی و خودپرستی به شدت بپرهیز که عوارض مخربی برای روح و روان شما دارد. پس تا می‌توانی با تهذیب نفس این اخلاق رذیله را از خود دور کن تا به آخرین پله نردبان معرفت به حق تعالی برسی. آن گاه که رسیدی بیشترین مراقبت را باید انجام دهی تا دچار وسوسه‌های شیطان نشوی که اگر چنین شود، تمام زحماتی که در این راه متحمل شدی از بین می‌رود و از جایگاهت به دره‌ی سقوط و تباهی می‌افتی.