فال حافظ ۱۱ اسفند ماه ۱۴۰۲/ پیش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم می‌دانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز یازدهم اسفند ماه سال ۱۴۰۲ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست

که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست

شمع اگر زان لب خندان به زبان لافی زد

پیش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست

در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو

به هواداری آن عارض و قامت برخاست

مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت

به تماشای تو آشوب قیامت برخاست

پیش رفتار تو پا برنگرفت از خجلت

سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست

حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری

کاتش از خرقه سالوس و کرامت برخاست

تفسیر عرفانی:

آن چه در طبیعت موجود است در مقابل زیبایی‌های دوست سرافکنده است و چه گونه این طور نباشد که او آن‌ها را آفریده و خلق کرده است.

تعبیر غزل:

تو به دنبال دل رفته‌ای و عاقلانه عمل نمی‌کنی. به شخصی دل بسته‌ای که به تو و دیگران اعتنایی نمی‌کند، ولی غمگین نباش و تصمیم عاقلانه بگیر. تقدیر کار خود را خواهد کرد.