فال حافظ ۱۵ اسفند ماه ۱۴۰۲/ به یادِ چشم تو خود را خراب خواهم ساخت

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم می‌دانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز پانزدهم اسفند ماه سال ۱۴۰۲ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

چو باد، عزمِ سرِ کویِ یار خواهم کرد

نفس به بویِ خوشش مُشکبار خواهم کرد

به هرزه بی‌می‌و معشوق عمر می‌گذرد

بِطالتم بس از امروز کار خواهم کرد

هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین

نثارِ خاکِ رهِ آن نگار خواهم کرد

چو شمعِ صبحدمم شد ز مهر او روشن

که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد

به یادِ چشم تو خود را خراب خواهم ساخت

بنایِ عهدِ قدیم استوار خواهم کرد

صبا کجاست؟ که این جانِ خون گرفته چو گُل

فدای نَکهَتِ گیسویِ یار خواهم کرد

نفاق و زَرق نبخشد صفایِ دل حافظ

طریقِ رندی و عشق اختیار خواهم کرد

 تفسیر عرفانی:

عاشقان درگاه دوست که واله و سرگردان درگاه محبوبند به سرعت در وادی عشق طی طریق می‌کنند. هر آنچه از نیکی به دست آورده‌اند نثار کوی دوست می‌سازند و همواره در سر پیمان ازلی و ابدی‌شان با حضرت دوست باقی می‌مانند.

تعبیر غزل:

در هر کاری خوب به عاقبت آن فکر کن و یود و زیان آن را در نظر بگیر. شخصی قصد دارد تمام زندگی تو را به تاراج ببرد، از این رو به حیله‌های مختلفی متوسل می‌شود تا شما را فریب دهد. مراقب خود باش و با او کمتر همنشینی کن.