فال حافظ ۲۱ اسفند ماه ۱۴۰۲/ گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود

دیوان اشعار حافظ، به ویژه به دلیل پیوندی که با قرآن کریم دارد، همیشه برای ایرانیان کتابی محترم و حتی مقدس بوده است. این تقدس و جنبۀ معنوی باعث شده که در سنت ما تفال زدن به دیوان این شاعر عارف امری مرسوم و موجه باشد.
اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بینظیر اشعارش را پیوند آنها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بیجهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زدهاند.
تفال امروز بیست و یکم اسفند ماه سال ۱۴۰۲ به دیوان لسانالغیب را در اینجا میخوانید:
گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
پیش پایی به چراغ تو ببینم چه شود
آخرای خاتم جمشید همایون آثار
گر فتد عکس تو بر نقش نگینم چه شود
واعظ شهر چو مهر ملک و شحنه گزید
من اگر مهر نگاری بگزینم چه شود
عقلم از خانه به در رفت وگر میاین است
دیدم از پیش که در خانه دینم چه شود
صرف شد عمر گران مایه به معشوقه و می
تا از آنم چه به پیش آید از اینم چه شود
خواجه دانست که من عاشقم و هیچ نگفت
حافظ ار نیز بداند که چنینم چه شود
تفسیر عرفانی:
اگر از بوستان وصالت بوسهای بچینم، چه میشود و اگر از فروغ چهرهات خود را ببینم چه میشود. مقصود او از این شعر این است که دلدادگان در گاه دوست، آنچنان واله معشوقند که خواستارند اثری از او در وجودشان متبلور شود؛ چرا که با رویت روی او، عقل و خرد از ذهنشان پاک میگردد.
تعبیر غزل:
اگر گرفتار راه عشق شوی، بدان که بیفتنه و آشوب نیست و به سرعت در آن غرق میگردی، ولی مراقب باش در غیر این صورت معشوق خود را از دست میدهی.