فال حافظ ۲۸ فروردین ماه ۱۴۰۳/ که مستحق کرامت گناهکارانند
دیوان اشعار حافظ، به ویژه به دلیل پیوندی که با قرآن کریم دارد، همیشه برای ایرانیان کتابی محترم و حتی مقدس بوده است. این تقدس و جنبۀ معنوی باعث شده که در سنت ما تفال زدن به دیوان این شاعر عارف امری مرسوم و موجه باشد.
اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم می‌دانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.
تفال امروز بیست و هشتم فروردین ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:
غلام نرگس مست تو تاجدارانند
خراب باده لعل تو هوشیارانند
تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز
و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند
ز زیر زلف دوتا، چون گذر کنی بنگر
که از یمین و یسارت چه سوگوارانند
گذار کن چو صبا بر بنفشه زار و ببین
که از تطاول زلفت چه بی‌قرارانند
نصیب ماست بهشت‌ای خداشناس برو
که مستحق کرامت گناهکارانند
نه من بر آن گل عارض غزل سرایم و بس
که عندلیب تو از هر طرف هزارانند
تو دستگیر شو‌ای خضر پی خجسته که من
پیاده می‌روم و همرهان سوارانند
بیا به میکده و چهره ارغوانی کن
مرو به صومعه کان جا سیاه کارانند
خلاص حافظ از آن زلف تابدار مباد
که بستگان کمند تو رستگارانند
تفسیر عرفانی:
۱- به شما تبریک و تهنیت می‌گویم که نزد همه محبوب هستید و وجودتان موجب افتخار و برکت خانواده و دوستان است. به همین جهت همه شما را دوست دارند و خداوند یار و یاور شما است. این نیت بر آورده می‌شود و جای هیچ گونه نگرانی نمی‌باشد. حصول این نیت بر اثر کار‌های خیر و دعای اطرافیان می‌باشد. پس به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید.
۲- بیمار شفا می‌یابد. ازدواج حتمی است. مسافر اوضاعش کاملاً بر وفق مراد است و مشکل او حل شده است. درباره او نگران نباشید. خرید و فروش عالی است. ملاقاتی در پیش دارید که مفید خواهد بود و به مسافرتی می‌روید که مبارک است. از زندگی خوبی برخوردارید، ولی حسودان نمی‌گذارند. زخم زبان آنان تاثیری ندارد. او شما را خیلی دوست دارد، ولی از ابراز آن شرم و حیا دارد، اما حقیقتاً عاشق شماست.
تعبیر غزل:
در بند عشق کسی هستی که عاشقان بسیار دارد و تو وقتی خود را با رقیبانت مقایسه می‌کنی به این نتیجه می‌رسی که از همه آن‌ها عقب‌تر هستی. گویا آن‌ها سواره اند و تو پیاده. ضمن آنکه می‌دانی وصال او مایه سعادت و خوشبختی توست پس ناامید مشو و بدان کسی به مقصود می‌رسد که خدا با اوست و از خدا مدد بخواه که او بهترین یاور و همراه است.