فال حافظ ۲۳ تیر ماه۱۴۰۳/ پای ما لنگ است و منزل بس دراز

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز بیست و سوم تیر ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

ای رخت، چون خلد و لعلت سلسبیل

سلسبیلت کرده جان و دل سبیل

سبزپوشان خطت بر گرد لب

همچو مورانند گرد سلسبیل

ناوک چشم تو در هر گوشه‌ای

همچو من افتاده دارد صد قتیل

یا رب این آتش که در جان من است

سرد کن زان سان که کردی بر خلیل

من نمی‌یابم مجال‌ای دوستان‌

گر چه دارد او جمالی بس جمیل

پای ما لنگ است و منزل بس دراز

دست ما کوتاه و خرما بر نخیل

حافظ از سرپنجه‌ی عشق نگار

همچو مور افتاده شد در پای پیل

شاه عالم را بقا و عز و ناز

باد و هر چیزی که باشد زین قبیل

تفسیر عرفانی:

۱- آتشی در افتاده که جان و جسم شما را می‌سوزاند. از خداوند می‌خواهی که آن را سرد کند. همان طوری که آتش را بر حضرت ابراهیم (ع) سرد فرمود. سعی کن بی‌تابی نکنی و طاقت و شکیبایی را از دست ندهی، چون این نیت بسیار اهمیت دارد و باید رنج را تحمل کنی. بدان که در حال امتحان هستی. جانان دور است. پس نه پایت به منزلش می‌رسد، نه دستت جر اینکه صبر کنی. با تلاش و کوشش و توکل بر خدا انجام این نیت امکان‌پذیر است و لاغیر.

۲- تا کنون چندین بار به تو نارو زده اند. چرا از لجبازی دست بر نمی‌داری؟ یکدندگی هم حد و اندازه‌ای دارد. اکنون که عاقل شده ای، از نیروی صبر و شکیبایی کمک بگیر و با اندیشه و تفکر عمل کن. زیرا به نیروی بازو، ثروت و منازعه در این راه اثری ندارد. پندی دوستانه برایت دارم. کارهایی که انجام می‌دهید بی‌غرض و با تقوی و حسن نیت باشد.

تعبیر غزل:

آتش سوزنده عشقی را در دل داری که قدرت تحمل آن را از خدا می‌خواهی، اما برای رسیدن به آن، مقدمات بسیاری لازم است که تو آن‌ها را در اختیار نداری، اما با کمی تلاش و کوشش و با توسل به خدا و با استفاده از همین امکانات محدودی که در اختیار داری، می‌توانی این مقدمات را فراهم نمایی.