فال حافظ ۴ شهریور ماه۱۴۰۳/ چه شکر گویمتای کارساز بنده نواز
دیوان اشعار حافظ، به ویژه به دلیل پیوندی که با قرآن کریم دارد، همیشه برای ایرانیان کتابی محترم و حتی مقدس بوده است. این تقدس و جنبۀ معنوی باعث شده که در سنت ما تفال زدن به دیوان این شاعر عارف امری مرسوم و موجه باشد.
اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بینظیر اشعارش را پیوند آنها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بیجهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زدهاند.
تفال امروز چهارم شهریور ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسانالغیب را در اینجا میخوانید:
منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمتای کارساز بنده نواز
نیازمند بلا گو رخ از غبار مشوی
که کیمیای مراد است خاک کوی نیاز
ز مشکلات طریقت عنان متابای دل
که مرد راه نیندیشد از نشیب و فراز
طهارت ار نه به خون جگر کند عاشق
به قول مفتی عشقش درست نیست نماز
در این مقام مجازی به جز پیاله مگیر
در این سراچه بازیچه غیر عشق مباز
به نیم بوسه دعایی بخر ز اهل دلی
که کید دشمنت از جان و جسم دارد باز
فکند زمزمه عشق در حجاز و عراق
نوای بانگ غزلهای حافظ از شیراز
تفسیر عرفانی:
۱- هدف شما بسیار خوب و پسندیده میباشد، اما نیاز به سرعت عمل، دقت و تلاش بیشتر دارد، چون باید مقدمات آن را فراهم کنید تا موفق شوید. پس به این فاکتورها جای نگرانی و تردید نباید وجود داشته باشد.
۲- به خداوند توکل کنید و آستینها را بالا بزنید و اقدام کنید. از هیچ چیز هراس نداشته باشید، زیرا این فال شگون بسیار دارد. از سخنان حسود و بد اندیش ناراحت نشوید، چون آنها رشک میبرند.
تعبیر غزل:
خداوند نعمات بسیاری در اختیارت قرار داده که باید شکرگزار او باشی و هرگز او را فراموش نکنی و بدان که همیشه حوادث بد و ناگوار و خطراتی در کمین انسان است که جز خدا کسی قادر به حفاظت انسان در مقابل آنها نیست. پس از مشکلات نترس و از راه خدا بازنگرد و با عشق و محبت زندگی کن.