فال حافظ ۲۶ مهر ماه ۱۴۰۳/ عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
دیوان اشعار حافظ، به ویژه به دلیل پیوندی که با قرآن کریم دارد، همیشه برای ایرانیان کتابی محترم و حتی مقدس بوده است. این تقدس و جنبۀ معنوی باعث شده که در سنت ما تفال زدن به دیوان این شاعر عارف امری مرسوم و موجه باشد.
اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بینظیر اشعارش را پیوند آنها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بیجهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زدهاند.
تفال امروز بیست و ششم مهر ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسانالغیب را در اینجا میخوانید:
نقد صوفی نه همه صافی بیغش باشد
ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد
صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی
شامگاهش نگران باش که سرخوش باشد
خوش بودگر محک تجربه آید به میان
تا سیه روی شود هر که در او غش باشد
خط ساقیگر از این گونه زند نقش بر آب
ای بسا رخ که به خونابه منقش باشد
ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
غم دنیای دنی چندخوری باده بخور
حیف باشد دل دانا که مشوش باشد
دلق و سجاده حافظ ببرد باده فروش
گر شرابش ز کف ساقی مه وش باشد
تفسیر عرفانی:
۱- حضرت حافظ در بیتهای دوم، چهارم و هفتم میفرماید:
صوفی ما که، چون دعای سحر میخواند و از غلبه وجد و حضور مست و مدهوش میشد، نگران شب او باش که از باده نوشی حالی خوش خواهد داشت.
* چه نیکوست اگر سنگ آزمون را به میان آورند تا هر که در او خیانت و فریب باشد و، چون طلای خالص نباشد، سیه روی و رسوا شود.
* اگر میفروش باده پرست ساقی، ماه رخسار به حافظ بدهد، خرقه و جا نماز او را که اسباب زهد است، در بهای باده تواندگرفت.
حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
تعبیر غزل:
انسانی خوشبین هستی و خیلی راحت گول ظاهر دیگران را میخوری و این هیچ خوب نیست. تو باید اطرافیانت را با محک تجربه آزمایش کنی و نیک و بد را از هم جدا نمایی. سعی کن کمتر غصه مال دنیا و کم و زیاد آن را بخوری، زیرا ارزش عمر و زندگی بیشتر از اینهاست. برای دستیابی به آرزوها و اهداف بزرگت باید از جان و دل مایه بگذاری. پس قبل از آنکه دیر شود اقدام کن.