فال حافظ ۱۵ آبان ماه ۱۴۰۳/ شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز پانزدهم آبان ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

که زیرکان جهان از کمندشان نرهند

من ار چه عاشقم و رند و مست و نامه سیاه

هزار شکر که یاران شهر بی‌گنهند

جفا نه پیشه درویشیست و راهروی

بیار باده که این سالکان نه مرد رهند

مبین حقیر گدایان عشق را کاین قوم

شهان بی‌کمر و خسروان بی‌کلهند

به هوش باش که هنگام باد استغنا

هزار خرمن طاعت به نیم جو ننهند

مکن که کوکبه دلبری شکسته شود

چو بندگان بگریزند و چاکران بجهند

غلام همت دردی‌کشان یک رنگم

نه آن گروه که ازرق لباس و دل سیهند

قدم منه به خرابات جز به شرط ادب

که سالکان درش محرمان پادشهند

جناب عشق بلند است همتی حافظ

که عاشقان ره بی‌همتان به خود ندهند

تفسیر عرفانی:

شراب و ساقی دام‌هایی هستند که هیچ کس حتی خردمندان نیز نمی‌توانند خود را از آن رها سازند. مقصود از این شعر این است که فقط کسانی می‌توانند در مسیر عشق به دوست گام بردارند که از ظالم و ستم کناره بگیرند چرا که درگاه عشق بسیار والاست و فقط آنان که طریقه محبت پیش گرفته‌اند به چنین مسیری راه میابند.

تعبیر غزل:

با اراده راسخ در جهت دستیابی به اهداف خود قدم بردارید. سعی کنید اطرافیان را با دقت بیشتری شناخته و دوستان با صداقت انتخاب کنید. با یار خود سختگیری کرده‌اید و باعث آزار و رنجش او شده اید، فخرفروشی و کنایه‌های شما کار را خراب‌تر می‌کند.

مراقب باشید که از راه عدالت خارج نشده و دچار گناه نشوید. حیله و فریبکاری شما را از هدف دورتر می‌کند. قبل از هرکاری خوب جوانب آن را سنجیده و از ساده لوحی بپرهیزید.