کرۀ ماه 40 میلیون سال قدیمی‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شد

اول صبح؛ دانشمندان با بررسی کریستال‌های خاک ماه که در سال 1972 طی مأموریت آپولو، آخرین سفر انسانی به ماه، گردآوری شد، به این نتیجه رسیدند که قمر زمین حدود 40 میلیون سال کهن‌تر از آن است که تاکنون تصور می‌شد.

ارزیابی پیشین این بود که حدود 100 میلیون سال پس از تشکیل منظومه شمسی، هنگامی که سیارات شکل گرفته بودند، جسمی به اندازه مریخ با زمین برخورد کرد و توده بزرگی از آن را کند و به فضا پرتاب کرد که در نهایت به ماه تبدیل شد.

ماه نوپا چنان داغ بود که سطح آن در ابتدا گداخته بود، اما در گذار زمان سرد شد. کریستال‌هایی که در این پروسه طولانی خنک شدن شکل گرفتند، می‌توانند سن و سال واقعی ماه را تعیین کنند.

با این وجود تعیین زمان دقیق این قضیه مشکل بوده است. بررسی‌های اولیه مواد قمری همراه با مدل‌سازی نشان داد که ماه حدود 4.42 میلیارد سال قدمت دارد، اما تحقیقات اخیر بر روی کریستال‌ها نشان داد که ماه کهن‌تر از این است.

دانشمندان با رویکردی که تحت عنوان «توموگرافی پروب اتم» شناخته می‌شود، و شامل استفاده از لیزر برای تبخیر اتم از کریستال‌هایی است که آنها را بسیار ریز می‌کند، تلاش کردند سن واقعی ماه را تخمین بزنند.

بررسی جرم این اتم‌ها و تشخیص نسبت انواع مختلف اورانیوم و اتم‌های سرب در آنها، که به عنوان «ایزوتوپ» شناخته می‌شوند، می‌تواند قدمت آنها را مشخص کند. از آنجا که اورانیوم به مرور زمان به دلیل پوسیدگی رادیواکتیو به سرب تبدیل می‌شود، نسبت این دو عنصر می‌تواند سن کریستال‌ها را تعیین کند.

نتایج آزمایش نشان داد که کریستال‌ها و در نتیجه ماه حداقل 4.46 میلیارد سال قدمت دارند. این سن اولین پوسته قمری را 40 میلیون سال عقب‌تر می‌برد و زمان تشکیل ماه را 110 میلیون سال پس از تشکیل منظومه شمسی قرار می‌دهد.

منبع: العربیه