دریافت پیامی از فاصله ۱۶ میلیون کیلومتری زمین

اول صبح؛ فضاپیمای سایکی (Psyche) ناسا به منظور پیشبرد ارتباطات سریع، به تازگی لیزری را در فاصله ۱۶ میلیون کیلومتری در اعماق فضا به سمت زمین شلیک کرده است.

یک لیزر ناسا در یک آزمایش در اعماق فضا با موفقیت شلیک شد.

روز ۱۴ نوامبر، ناسا سیگنال لیزری را دریافت کرد که از ابزاری پرتاب شده بود که با فضاپیمای آن موسوم به «سایکی» پرتاب شده بود. فضاپیمایی که در حال حاضر بیش از ۱۶ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد و به سمت یک سیارک فلزی مرموز رهسپار است.

این فاصله بدان معنی است که این فضاپیما هم اکنون بیش از ۴۰ برابر میانگین فاصله ماه و زمین از ما فاصله دارد و همچنان در حال ادامه سفر به دوردست‌هاست.

لحظه‌ی دریافت این سیگنال، اولین آزمایش موفقیت‌آمیز سیستم ارتباطات نوری فضای عمیق ناسا (DSOC) را رقم زد که شامل یک پیوند ارتباطی نسل جدید است که اطلاعات را نه از طریق امواج رادیویی، بلکه با نور لیزر ارسال می‌کند. این بخشی از مجموعه آزمایش‌هایی است که ناسا برای سرعت بخشیدن به ارتباطات در اعماق فضا در مأموریت‌های مختلف انجام می‌دهد.

ابی بیسواس، کارشناس پروژه این سیستم در آزمایشگاه پیشران جت ناسا (JPL) در کالیفرنیای جنوبی در بیانیه‌ای گفت: دستیابی به این اولین نور، یک دستاورد فوق‌العاده است. سیستم‌های زمینی با موفقیت فوتون‌های لیزری اعماق فضای DSOC را شناسایی کردند.

وی افزود: همچنین توانستیم برخی از داده‌ها را ارسال کنیم، به این معنی که توانستیم بخش‌هایی از نور را از فضای عمیق دریافت و به آن ارسال کنیم.

فضاپیمای سایکی (Psyche) ناسا روز ۱۳ اکتبر ۲۰۲۳ از سکوی پرتاب۳۹A در مرکز فضایی کندی (KSC) پرتاب شد. سایکی سوار بر یک موشک فالکون هوی (Falcon Heavy) شرکت اسپیس‌ایکس» پرتاب شد.

ماموریت‌های دیگر، ارتباطات لیزری را در مدار زمین یا در مسیر ماه و بازگشت امتحان کرده‌اند، اما آزمایش DSOC پیچیده‌ترین و دورترین آزمایش تاکنون است که برای ارتباطات لیزری انجام شده است.

اگر این آزمایش به طور کامل موفقیت‌آمیز باشد، مقامات ناسا انتظار دارند که فضانوردان در دهه‌های آینده که به ماه یا مریخ می‌روند، از نور لیزر به عنوان وسیله‌ای برای ارتباط با زمین استفاده کنند.

این آزمایش DSOC در کالیفرنیا، در تاسیسات کوهستانی Table JPL آغاز شد. در آنجا در تپه‌های خارج از لس‌آنجلس، مهندسان یک چراغ مخصوص ارتباط با ماهواره‌ها را روشن کردند و یک لیزر نزدیک به فروسرخ را به سمت «سایکی» نشانه رفتند. حدود ۵۰ ثانیه بعد، یک فرستنده/گیرنده روی سایکی این لیزر را دریافت کرد و سیگنال لیزری خود را به رصدخانه پالومار در حوالی سن‌دیه‌گو بازگرداند.

این کار به دقت نجومی بالایی نیاز دارد و سیستم‌های هدایت خودکار به هدف‌گیری لیزر «سایکی» کمک می‌کنند.

اکنون که این آزمایش جواب داده است، فواید زیادی را به همراه دارد. از آنجایی که نور لیزر طول موج‌های کوتاه‌تری نسبت به امواج رادیویی دارد، استفاده از آن به مأموریت‌های فضایی اجازه می‌دهد در هر واحد زمان ۱۰ تا ۱۰۰ برابر بیشتر از آنچه در حال حاضر انجام می‌دهند، اطلاعات ارسال کنند.

آزمایش ۱۴ نوامبر «نور اول» را برای DSOC نشان داد و مهندسان همچنان به آزمایش این سیستم ادامه خواهند داد تا سایکی به سمت سیارک همنام خود که در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری قرار دارد، برسد.

ماموریت سایکی باید در سال ۲۰۲۹ به آنجا برسد، سپس ۲۹ ماه را صرف بررسی این دنیای عجیب و غریب فلزی کند.

فضاپیمای سایکی اولین فضاپیمای بین سیاره‌ای ناسا به شمار می‌رود که به پیشرانه‌های اثر هال مجهز شده است که یک سیستم نیروی محرکه الکتریکی برای مهار کردن انرژی خورشیدی است که کاملا به توانایی آرایه‌های خورشیدی کاوشگر وابسته است.