انسان‌های پیشرفته‌ی زیرزمینی؛ ادعای عجیب محققان
آیا ساکنان پیشرفته زمین بشقاب پرنده‌هایشان را زیر دریاها پنهان میکنند؟ برخی از محققان اخیرا در یک مقالۀ جدید ادعا کرده‌اند که احتمال وجود این انسان‌های پیشرفته یک در ده است!
اول صبح؛ «بیگانگانی که خودشان را انسان جا می‌زنند، با یک نژاد پیشرفته ساکن یک پادشاهی زیرزمینی ارتباط دارند.» به نظر می‌رسد این جمله، بخشی از فیلمنامه یک اپیزود ترکیبی از «جنگ ستارگان» و «لاک‌پشت‌های نینجا» باشد، اما در واقع محتوای یک مقاله جدید و بطرز عجیبی گمان‌پردازانه درباره یوفوها یا بشقاب‌پرنده‌ها است.
این مطالعه قابل‌توجه توسط محققان «برنامه شکوفایی انسان» هاروارد و دانشگاه فناوری مونتانا، به دنیای دیوانه‌وار «نهان‌زمینی‌ها یا کریپتوتِرِستریال‌ها» می‌پردازد که گروه عجیبی از موجودات هوشمند را دربرمی‌گیرد که اینجا (زیر زمین) و یا محیط‌های نزدیک آن (مثلاً ماه) پنهان شده‌اند. به گفته نویسندگان، این ساکنان مخفی زمین در واقع ممکن است مسئول بسیاری از پدیده‌های هوایی ناشناسی (UAP) باشند که معمولاً به بازدیدکنندگان بین‌کهکشانی نسبت داده می‌شوند.
محققان با ورود به این حوزه بسیار عجیب و ناشناخته، نخستین دسته از خلبانان بالقوه بشقاب پرنده را ارائه کردند که آن‌ها را «نهان‌زمینی‌های انسانی» می‌نامند و آن‌ها را یک تمدن بشری باستانی پیشرفته از نظر فناوری توصیف میکنند که مدت‌ها پیش (مثلاً در اثر سیل) نابود شد، اما به شکل باقی‌مانده به حیات خود ادامه داد.
این چند ابرانسان باستانی که احتمالاً در آتشفشان‌ها یا اعماق اقیانوس کمین کرده بودند، ظاهراً توسط دستیار سابق آلبرت انیشتین، دکتر شِرلی رایت فاش شدند. دکتر رایت ادعا می‌کرد او و رئیس مشهورش برای بازرسی «موجودات بیولوژیکی» زنده‌مانده از سقوط بشقاب پرنده فرضی رازوِل در سال ۱۹۴۷ دعوت شده بودند. رایت سال ۱۹۹۳ گفت خلبانان «انسان بودند، اما شکل پیشرفته‌ای از انسان» و گونه‌ی آن‌ها «زیر زمین در سیاره ما ساکن هستند.»
سایر زیرگروه‌های نهان‌زمینی‌ها ممکن است نخستی‌سان‌ها یا خزندگان بسیار پیشرفته‌ی غیرانسانی باشند که هواپیمای خود را زیر کوه‌ها انبار کردند. برای مثال، آتشفشان پوپوکاتپتل در مرکز مکزیک و کوه شاستا در کالیفرنیا هر دو کانون مشاهده بشقاب پرنده هستند و به همین دلیل به عنوان اقامتگاه‌های احتمالی این موجودات مخفی و در عین حال بسیار باهوش شناسایی شده‌اند.
در همین حال، گزارش‌های پرسنل نیروی دریایی از اشیاء غوطه‌ور ناشناس (USO) که با سرعت‌های باورنکردنی حرکت میکنند، این گمانه‌زنی را تقویت کرده که برخی از این نهان‌زمینی‌ها ممکن است در واقع در اقیانوس زندگی کنند. در یکی از این گزارش‌ها در سال ۱۹۸۷، ظاهراً یک ناوچه نیوزیلندی توسط یک USO به طول ۲۴۳ متر دنبال شده که با حداکثر سرعت حدود ۴۸۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کرده است.
نویسندگان به ادعاهای عجیب آوی لوب، اخترفیزیکدان بسیار بحث‌آفرین هاروارد که با کمال تعجب، هیچ ارتباطی با این مطالعه نداشته، استناد میکنند که ماه ممکن است در واقع یک پایگاه نهان‌زمینی باشد و بسیاری از این موجودات عجیب و غریب و فضاپیمای باورنکردنی آن‌ها را در خود جای داده باشد. در نهایت، محققان می‌گویند مهندسان بیشتر بشقاب پرنده‌ها ممکن است در دیدرس پنهان شده باشند و شاید فقط بیگانگانی باشند که در هنر همرنگ شدن با انسان‌ها مهارت پیدا کرده‌اند.
به راستی، تمام این چیزهای عجیب و خیالی و بسیاری از دلایل منطقی این ادعاها از منابعی مشکوک‌تر از لوب سرچشمه می‌گیرند، از جمله جو روگان پادکست‌ساز و معتقدان به قلمرو غرق‌شده آتلانتیس.
نویسندگان با تصدیق ایرادهای بسیار در پیشنهادات‌شان توضیح می‌دهند که «اگرچه احتمالاً بیشتر دانشمندان به این ایده با شک می‌اندیشند، ماهیت برخی از UAPها همین است که ما استدلال می‌کنیم و این احتمال نباید با شتاب رد شود.» نویسندگان همچنین اعتراف میکنند که آن‌ها خودشان وجود نهان‌زمینی‌ها را «بعید» دانسته، اما غیرممکن نمی‌دانند.
محققان بر اساس تمام شواهد موجود در مورد بشقاب پرنده‌ها، احتمال وجود واقعی نهان‌زمینی‌ها را ۱۰ درصد ارزیابی میکنند. احتمالاً این رقم از نظر بسیاری از ناظران بسیار زیاد است.