روستای کندوان از نگاه رسانه خارجی/ تصاویر

اول صبح؛ روستای کندوان در دهستان اسکو از توابع شهر تبریز که در ایران به آن «کاپادوکیای کوچک» نیز می‌گویند، می‌خواهد با زیبایی‌های طبیعی و غذاهای محلی خود میزبان گردشگران بیشتری باشد.

در ادامه این گزارش آمده است: کندوان توسط سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد در فهرست «بهترین دهکده‌های گردشگری جهان ۲۰۲۳» قرار گرفت و اولین روستای ایرانی شد که در این فهرست قرار گرفت.

انتظار می‌رود گردشگران داخلی و خارجی بیشتری از این روستا دیدن کنند که با زیبایی‌های طبیعی و خانه‌های صخره ای، بازدیدکنندگان زیادی را به خود جذب می‌کند.

در مسیر کندوان که حدود یک ساعت با تبریز فاصله دارد، پس از مدتی سفر در میان درختان گردو به روستا می‌رسید. از میدان بزرگ درست بعد از ورودی روستا نهری جاری می‌شود که شبیه یک شهر کوچک آناتولی است.

پل‌هایی که بعداً بر روی نهر ساخته شده‌اند که منطقه مسکونی روستا را از جنگل‌ها جدا می‌کند، فضایی تاریخی به آن می‌افزاید. در یک طرف میدان درختان و در طرف دیگر مشاغل بزرگ و کوچک.

اگرچه از داخل روستای ساخته شده در دامنه تپه زیبایی کلی قابل مشاهده نیست، اما وقتی از شیب مقابل درست در پشت درختان مشاهده می‌شود، منظره‌ای بی‌نظیر نمایان می‌شود.

ردیف خانه‌های صخره‌ای حکاکی شده در صخره‌های آتشفشانی منطقه کاپادوکیا را به یاد می‌آورد. به دلیل همین شباهت، این مکان را «کاپادوکیای کوچک» و «کاپادوکیای ایران» نیز می‌نامند.

از آنجایی که روستا به مرور زمان هویت توریستی پیدا کرد، اهالی روستا در طبقات زیرین دودکش‌های پری کسب و کار باز کردند که لایه به لایه آن را تراشیده و تبدیل به خانه کردند. این اتاق‌ها که قبلاً برخی از آن‌ها به عنوان انباری، انبار علف یا انبار استفاده می‌شد، اکنون میزبان گردشگران است.

به دلیل افزایش جمعیت خانواده یا نیاز به خانه‌های جدید، برخی از اهالی روستا در منطقه‌ای که دودکش‌های پری قرار دارد خانه‌های جدیدی ساختند.

امکان استفاده از وسایل نقلیه موتوری در قسمت کوچکی از روستا وجود دارد. از آنجایی که شیب تند و خیابان‌ها باریک است، حمل و نقل از طریق پله امکان‌پذیر است.

هنگام بالا رفتن از پله‌ها احتمال ظاهر شدن ناگهانی درب منزل یا مغازه یا خارج از روستا وجود دارد. اگرچه این ممکن است کمی چالش برانگیز به نظر برسد، اما می‌توان آن را به عنوان یک سفر قابل کشف برای بازدیدکنندگان در نظر گرفت.

اهالی روستا با افزودن محصولات خانگی ساخت روستاهای اطراف علاوه بر محصولات بومی خود، فرصت خرید گسترده‌ای را به مشتریان خود ارائه می‌دهند.

در این مغازه‌های کوچک ده‌ها محصول از قبیل عسل، کره، انواع مربا، میوه خشک شده، شیرینی و گیاهان دارویی به فروش می‌رسد.

در حالی که هستند کسانی که از کسب هویت گردشگری این روستا استقبال می‌کنند، کسانی هم هستند که این وضعیت را تایید نمی‌کنند. برخی از ساکنان روستا که نمی‌خواهند سبک زندگی سنتی‌شان تغییر کند، ترجیح می‌دهند از گردشگران فاصله بگیرند. تعداد افرادی که با دیدن دوربین‌ها پشت می‌کنند یا درب خانه را می‌بندند قابل توجه است.

کسانی که وضعیت جدید روستا را پذیرفته‌اند و سعی می‌کنند با این وضعیت همگام شوند، خانه‌های صخره‌ای خود را به هتل‌های بوتیک تبدیل کرده و میزبان بازدیدکنندگان هستند.

علی اسکویی که به عنوان یک تاجر کار می‌کند، توضیح داد که ساکنان باتجربه روستا که می‌خواهند خدمات بهتری به گردشگران ارائه دهند و ایده‌های جدیدی کسب کنند به ترکیه می‌روند و از کاپادوکیا دیدن می‌کنند.