تصاویری از زندگی در سردترین روستای مسکونی جهان

اول صبح؛ جمهوری یاقوتستان در شرق دور روسیه یکی از سردترین مناطق مسکونی جهان است. ناتالیا ساپرونوا، عکاس خبری، تقریباً دو ماه را صرف مستندسازی زندگی روزمره مردم در جامعه اویمیاکن در یاقوتستان کرد.

اویمیاکن در شمال شرقی سیبری سردترین مکان برای همیشه در جهان است. این روستا در قطب سرما در ساحل چپ رودخانه ایندیگیرکا در یاقوتستان واقع شده است و حدود ۲۰۰۰ نفر جمعیت دارد.

این فلات در یک فرورفتگی کاسه‌ای شکل بزرگ به نام فرورفتگی اویمیاکن قرار دارد که دارای آب و هوای خشک، نیمه ابری و یخبندان است. در فوریه ۱۹۳۳، یک ایستگاه هواشناسی در تومتور دمای هوای نزدیک به سطح زمین را ۶۷.۷- درجه سانتیگراد ثبت کرد که کمتر از چند درجه گرمتر از رکورد ۶۹.۶- درجه سانتیگراد ثبت شده در سال ۱۹۹۱ در گرینلند بود.

ناتالیا با عکاسی از گله گوزن شمالی مردم اونکی در سیبری که تحت تاثیر معدنکاری و اثرات جنگل‌زدایی و آلودگی آب بر فرهنگ و محیط زیست قرار گرفته اند، یاقوتستان را کشف کردم که به دلیل دمای بسیار سرد زمستانی‌اش شناخته شده است. با کنجکاوی در مورد اویمیاکن، من می‌خواستم فرهنگ محلی پرورش اسب، گاو و گوزن شمالی را درک کنم و اینکه چگونه مردم در سرمای شدید زندگی می‌کردند و زنده می‌ماندند.

در زمان شوروی بسیاری از زندانیان و تبعیدیان پس از آزادی نتوانستند منطقه را ترک کنند و در محل ماندند. در روستای اویمیاکن، در مدرسه متوسطه، یک موزه تاریخ محلی وجود دارد که به نویسندگان، شاعران، هنرمندان، شخصیت‌های فرهنگی و دانشمندانی که در این مناطق محکومیت‌های زندان را گذرانده‌اند یا به تبعید فرستاده شده‌اند اختصاص داده شده است.

همچنین بنای یادبودی برای قربانیان سرکوب استالینی به نام زنگ خاطره وجود دارد. امروزه بزرگراه کولیما امکان حمل و نقل بنزین و زغال سنگ را از این منطقه فراهم می‌کند. به دلیل سرما، چندین ماه از سال هواپیماها در اویمیاکن فرود نمی‌آیند.

جامعه اویمیاکن امیدوار است که دولت یاقوتستان کمک‌های مالی برای زیرساخت‌های لازم برای زندگی روزمره و پرورش دام به آن‌ها اختصاص دهد.