فال حافظ ۲۱ دی ماه ۱۴۰۲/ روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم می‌دانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز بیست و یکم دی ماه سال ۱۴۰۲ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

ما مریدان روی سوی قبله، چون آریم، چون

روی سوی خانه‌ی خَمّار دارد پیر ما

در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم

کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما

عقل اگر داند که دل در بند زلفش، چون خوش است

عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد

زان زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما

با دل سنگینت آیا هیچ درگیرد شبی؟

آه آتشناک و سوز سینه‌ی شبگیر ما

تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش

رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما

تفسیر عرفانی:

همواره باید تابع راهنما و مرشد خود بود؛ زیرا اوست که‌های ما به سر منزل دوست است؛ همان که بر اساس مشیت خود سرنوشت ما را مقدر فرموده و ما را به آن سمت که خواهان است، می‌کشاند.

تعببر غزل:

دنیا زیباست، ولی در عین حال سراسر دروغ و نیرنگ است. مراقب باش تا فریب آن را نخوری. برای رسیدن به مرادت کوشش فراوان خواهی کرد و از تجربه دیگران بهره خواهی برد. به خداوند امید داشته باش که گشایش کار تو به دست اوست و تو را به مرادت خواهد رساند.