کشف حکاکی مرموز چهرۀ یک انسان بر روی یک سنگ

اول صبح؛ چشم‌انداز باستانی غنی قزاقستان همچنان جزئیات شگفت‌انگیزی را درباره تمدن‌های باستانی آشکار می‌کند. تحقیقات اخیر در آکمولا و پاولودار منجر به کشف یک حکاکی روی سنگ شده که چهرۀ انسان را به تصویر کشیده و بر اساس یکی حدس، ممکن است نشان‌دهندۀ یک مکان تدفین باستانی باشد.

کارمندان اداره موقعیت‌های اضطراری منطقه با یک یافته تاریخی به شکل صورت انسان که روی سنگ حک شده، مواجه شدند و از باستان‌شناسان برای بررسی این اثر دعوت کردند. این بنای تاریخی که از یک مجسمه‌ساز باستانی سرچشمه گرفته، توجه دانشمندان آستانا و همکارانشان در خارج از کشور را جلب کرده است. به گفته کارشناسان، در حال حاضر تعیین اینکه این اثر متعلق به کدام دوره است، دشوار است.

دانشمندان در مورد منشأ این اثر اختلاف نظر دارند. برخی ادعا می‌کنند این سنگ از عصر برنز در مکان فعلی خود گذاشته شده، در حالی که برخی دیگر وجود آن را به دوره ترکی بعدی نسبت می‌دهند. به گزارش آستانا تایمز، سرگئی یاریگین، دانشمند برجسته مؤسسه آلکی مارگولان، خاطرنشان کرده که حکاکی‌های مشابهی در سکونتگاه‌های عصر برنز در آسیای مرکزی و اروپای شرقی پیدا شده است.

او به وجود تصاویر مشابه در اوایل عصر آهن در جنوب سیبری و در فرهنگ‌های ترکی قرون وسطی که در سراسر استپ‌های اوراسیا گسترش یافته بودند هم اشاره کرد. یاریگین با وجود این تشابهات، تأکید کرد که دوره دقیق این یافته تازه نامشخص است، چون ممکن است به دوره‌های مختلف تاریخی، از جمله زمان‌های اخیر تعلق داشته باشد.

آسِت ژانگوژین، رئیس اداره موقعیت‌های اضطراری منطقه سندیکتاو اعلام کرده: «بسیار خوشنودیم که حین انجام مسئولیت‌های اصلی خودمان به چنین کشف مهمی دست یافتیم. علاوه بر این، من معتقدم این دستاورد نه تنها بر منطقه ما بلکه بر کل کشور تأثیر مثبت خواهد گذاشت.»

انتظار می‌رود این یافته توجه دانشمندان بیشتری را به خود جلب کند و ممکن است محرک تحقیقات باستان‌شناسی بیشتری در منطقه شود.

اکتشافات مهم عصر برنز در منطقه پاولودار

در مجموعه کوکتاس در منطقه پاولودار، شمار زیادی آثار کمیاب و ارزشمند در حفاری باستان‌شناسی که توسط محققان دانشگاه آموزشی پاولودار انجام شد، کشف شده است. محوطه کوکتاس شامل بیش از ۲۰ گوردخمه هم می‌شود که قدمت برخی از آن‌ها به دوره ساکا باز میگردد.

قابل‌توجه‌ترین آن‌ها سرنیزه برنزی اواسط قرن سیزدهم تا هشتم قبل از میلاد است که گفته می‌شود از فرهنگ سارگارین-اَلِکسیف آمده است. آسیلبِک یِلامان، دانشجوی سال دوم، این سرنیزه را یافته که برای این منطقه بی‌نظیر است. غیر از سرنیزه، قطعات ظروف سفالی آشپزخانه نیز کشف شده است.