کشف «اتاق آبی» شگفت‌انگیز در ویرانه‌های ۲ هزارساله
حفاری‌های جاری در منطقه شماره ۹ شهر باستانی پمپئی، اخیرا منجر به کشف اتاقی با دیوارهای نقاشی‌شده به رنگ آبی آسمانی زیبا شده است.
اول صبح؛ حفاری‌های جاری در منطقه شماره ۹ پمپئی، به تازگی منجر به کشف اتاقی با دیوارهای نقاشی‌شده به رنگ درخشان و زیبای آبی آسمانی شده است.
این رنگ به ندرت در مجموعه وسیع نقاشی‌های دیواری پمپئی یافت می‌شود و همین امر کشف این اتاق را به یک رویداد مهم در کاوش‌های این شهر باستانی تبدیل می‌کند.
دیوارهای این اتاق به سبک خاصی نقاشی شده‌اند که مشخصه‌های آن تزئینات ظریف و جزئیات معماری زیبا و شخصیت‌های اساطیری است. در مقابل پس‌زمینه‌ی لاجوردی، تصاویر چند زن به زیبایی و ظرافت هرچه تمام‌تر ترسیم شده‌اند و لباس‌هایشان طوری به تصویر کشیده شده که انگار در نسیمی ملایم در حال تکان خوردن هستند.
چهار نفر از این زنان نمادهایی از فصل‌های سال هستند و دو زن نیز تمثیلی از کشاورزی و دامداری هستند؛ اولی با گاوآهن نشان داده شده و دومی با پِدوم یا عصای کوتاهی که چوپانان از آن استفاده می‌کردند.
باستان‌شناسان معتقدند این اتاق یک «ساکراریوم» بوده، یعنی فضایی که به فعالیت‌های آیینی و اشیاء خاص اختصاص داشته است. طاقچه‌های هر دیوار که با سولفور سیماب قرمز روشن رنگ‌آمیزی شده‌اند، احتمالاً مجسمه‌های مذهبی را در خود جای می‌دادند.
پانزده آمفورا (کوزه‌هایی با ته باریک) نیز در این اتاق کشف شدند، در حالیکه به یک دیوار تکیه داده شده بودند. دو ظرف سفالی دیگر و یک چراغ برنزی و مصالح ساختمانی برای بازسازی نیز پیدا شدند. انبوهی از پوسته‌های صدف نیز در آستانه در بود؛ آن‌ها در واقع مواد خامی بودند که باید خرد می‌شدند و برای بازسازی به گچ و ملات اضافه می‌شدند. همۀ این‌ها نشان می‌دهد که وقتی آتشفشان فوران کرد و پمپئی را مدفون ساخت، این اتاق در حال بازسازی بوده است.
در همین حال، در محل مخصوص خدمتکاران در همین ویلا ابزار و لوازم کار استثنایی دیگری کشف شد که نشان می‌داد ساکنان نیمه دیگر خانه، چگونه زندگی می‌کردند. در این فضای کوچک هیچ نقاشی دیواری باشکوهی وجود نداشت.
یک تخت، یک چارچوب برچیده شده (شاید از تخت دوم)، چند سبد، یک طناب مارپیچ بلند، تکه‌های چوبی که به دیوار تکیه داده شده بودند و یک اره با تیغه، همگی حفره‌هایی را در خاکستر آتشفشانی سخت باقی گذاشته بودند. وقتی اشیاء پوسیده شدند، اثری قوی از خود در خاکستری که آن‌ها را در برگرفته بوده، به جای گذاشتند. باستان‌شناسان در پمپئی این فضاهای خالی را با گچ پر کردند واشیاء را با جزئیات باورنکردنی بازسازی کردند.