سنگ قبرهایی که ۸۰۰ سال در اعماق دریا بودند/تصاویر
باستان‌شناسان بریتانیایی به تازگی حین جستجو در اطراف یک کشتی شکسته قرون وسطایی، سنگ قبرهای متفاوت و حکاکی‌شده‌ای متعلق به دورۀ قرون وسطی را کشف کردند.
اول صبح؛ دانشگاه بورن‌ماوث روز جمعه در یک بیانیه مطبوعاتی این کشف را اعلام کرد. این سنگ قبرها در خلیج اِستادلَند، در سواحل دورست پیدا شدند و گمان می‌رود ۸۰۰ سال است که پایین کانال انگلیس غرق شده باشند.
در بیانیه مطبوعاتی توضیح داده شده: «این تخته سنگ‌ها که از سنگ مرمر پوربِک حکاکی شدند، از محموله‌های قدیمی‌ترین کشتی غرق‌شده تاریخی انگلستان بودند که در طول سلطنت هنری سوم در قرن سیزدهم در سواحل دوُرسِت غرق شدند. هنری سوم که پسر شاه جان بود سال ۱۲۱۶ بر تخت سلطنت نشست و تا زمان مرگش در سال ۱۲۷۲ سلطنت کرد.
در تصاویر مشخص است که سنگ قبرها در طول قرن‌ها سالم ماندند، با وجود اینکه یکی از آن‌ها از پوشیده از کشتی‌چسب (نوعی جانور بندپا) شده است.
باستان‌شناسان دریایی، سه‌شنبه گذشته بیش از دو ساعت برای بازگرداندن این سنگ قبرها به سطح زمین کار کردند.
«یکی از سنگ قبرها که کاملاً سالم بود، یک و نیم متر طول و حدود ۷۰ کیلوگرم وزن داشت. دیگری که بسیار بزرگتر و دو تکه بود دو متر طول و حدود ۲۰۰ کیلوگرم وزن داشت. این تخته سنگ‌ها به ترتیب حدود ۱۵۴ پوند و ۴۴۰ پوند وزن دارند.
این سنگ قبرهای سنگین احتمالاً برای روحانیون والامقام در نظر گرفته شده بودند که در جامعه انگلستان قرون وسطی محترم شمرده می‌شدند.
«هر دو دارای حکاکی‌هایی از صلیب‌های مسیحی هستند که در قرن سیزدهم مرسوم بودند و تیم تحقیقاتی معتقد است این صلیب‌ها به عنوان درب تابوت یا بنای یادبود گوردخمه برای افراد بامنزلت روحانی در نظر گرفته شدند.»
تام کازینز، باستان‌شناسی که این مطالعه را رهبری کرده، توضیح داده نوع سنگی که این سنگ قبرها از آن ساخته شدند در کلیسای وِست‌مینستِر، کلیسای جامع کانتربری و کلیسای جامع سالزبری نیز یافت شده است: «این لاشه در اوج صنعت سنگ پوربِک غرق شد و سنگ قبرهایی که ما اینجا داریم یک یادبود بسیار محبوب برای اسقف‌ها و اسقف‌های اعظم تمام کلیساها و صومعه‌های انگلستان آن زمان بودند.
کازینز افزود: «اگرچه سنگ مرمر پوربک نزدیک قلعه کورفه در دورست استخراج شد، همیشه این بحث وجود داشته که چقدر از کار اینجا و چقدر در لندن انجام شده است. اکنون می‌دانیم این سنگ قبرها قطعاً همینجا حکاکی شدند، اما زمان غرق شدن به شکل براق معمولی پرداخت نشدند.»
باستان‌شناسان دانشگاه بورن‌ماوث اکنون در تلاشند پیش از اینکه این سنگ قبرها سال آینده در معرض دید عموم قرار بگیرند، آن‌ها را نمک‌زدایی کنند.
کشف مستمر آثاری از این دست به تیم بورن‌ماوث فرصت می‌دهد درباره زندگی قرن سیزدهم و هنر باستانی سنگ‌تراشی بیشتر بیاموزند.