طومارهای 2 هزارساله‌ای که رازهای تمدن نبطی را فاش می‌کنند

اول صبح؛ دو هزار سال پیش، پترا (Petra) پایتخت یک امپراطوری قدرتمند تجاری بود. این کشور توسط نبطیان تاسیس شد، مردم بومی این سرزمین که در تجارت تخصص داشتند. پترا سال‌ها به عنوان قطب سیاسی، فرهنگی و اقتصادی منطقه خدمت کرد.

پترا (Petra) یک شهر باستانی در اردن است که به دلیل معماری صخره‌ای چشمگیرش مشهور است. پترا حدود قرن چهارم پیش از میلاد توسط نبطیان تأسیس شد و بعداً تحت کنترل امپراتوری روم درآمد.

این شهر به واسطه‌ی سازه‌های به یاد ماندنی در صخره‌های ماسه‌سنگی معروف است، به‌ویژه مقبره‌ای معروف به «الخزنه». پترا تا پیش از زمان کشف مجدد آن در قرن نوزدهم، مدتی طولانی به عنوان یک جواهر پنهان باقی ماند و حالا در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.

این پایتخت باستانی دارای تاریخی غنی است که به هزاران سال پیش باز می‌گردد. باستان‌شناسان پیش از این نیز تعدادی اسناد را در این شهر یافته‌اند که حاوی اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی ساکنان ماقبل تاریخ این شهر بوده است.

پروفسور هانا کاتِن-پالتیل در حال بررسی طومارهایی که حاوی اطلاعاتی در مورد یک تاجر قدرتمند هستند

این کشف سال ۱۹۶۱ توسط تیمی از باستان‌شناسان شاغل در این منطقه انجام شد. این اسناد، مانند طومارهای دریای مرده، حدود ۲۰۰۰ سال در غاری فراموش شده بودند.

آن‌ها در مستند کانال اسمیتسونیان به نام «سایت‌های مقدس: پترا» به نمایش درآمدند، جایی در این مستند راوی می‌گوید: «آن‌ها اطلاعات شگفت‌انگیزی را در مورد زندگی یک زن نبطی فاش کردند که در قرن اول پس از میلاد می‌زیسته.»

این زن باغ بزرگی از نخل‌های خرما در مائوزآ نزدیک دریای مرده داشته است، به این معنا که زنان پترای باستان می‌توانستند سرمایه قابل‌توجهی تولید کنند. این اسناد جالب همچنین دربارۀ فروش باغ‌های این زن به دو مرد نیز اطلاعاتی در اختیار ما می‌گذارند.

اسناد حاکی از آن است که اَبی‌عدان صاحب زمینی بوده که مستقیماً مجاور زمین پادشاه بوده است

آرکِلائوس، یک رهبر ارتش نبطی، کم و بیش یک فرماندار استان، نخستین باغ میوه زن را خرید. یک ماه بعد، زن باغ دیگری را به مردی به نام شمعون فروخت. اسناد نه تنها نشان‌دهنده‌ی سواد او، بلکه نشان‌دهنده‌ی موقعیت او در جامعه هستند، زیرا زمین‌های او با زمین‌های پادشاه نبطی هم‌مرز بودند.

پروفسور کاتِن پالتیل گفته است: «این‌ها عمدتاً اسناد قانونی هستند. دفترچه خاطرات یک زن نیستند. اما، همیشه احساس می‌کنم پشت اسنادی که به کاتبان دیکته شده، زنانی بودند که می‌دانستند چه می‌خواهند. حسی که از این اسناد دریافت می‌کنید این است که او کاملاً یک زن مستقل بوده است.»

پروفسور جان هیلی از دانشگاه منچستر، اسناد و نحوه انجام امور در جامعه پترا را مطالعه کرده و به پویایی زنان در این دوره اشاره کرده است.

این مجموعه اسناد، حجم بی‌سابقه‌ای از اطلاعات را در مورد افرادی که زمانی پترا را خانه می‌نامیدند، فاش کرده‌اند.