فال حافظ ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۲/ صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم می‌دانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز هجدهم بهمن ماه سال ۱۴۰۲ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن

دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

زان پیشتر که عالم فانی شود خراب

ما را ز جام باده گلگون خراب کن

خورشید می‌ز مشرق ساغر طلوع کرد

گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن

روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند

زنهار کاسه سر ما پرشراب کن

ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم

با ما به جام باده صافی خطاب کن

کار صواب باده پرستیست حافظا

برخیز و عزم جزم به کار صواب کن

تفسیر عرفانی:

ساقیا! صبح دمیده پس قدحی شراب پر کن. از آنجا که چرخ روزگار همواره می‌گردد تو نیز عجله در پیش گیر. مقصود او از این شعر این است که، سالکان درگاه دوست در پی آنند تا پیش از فنای این درگاه، جرعه یی از شراب معرفت دوست بنوشند تا بتوانند به وصال او نائل گردند و در پناهش ماوا گزینند.

تعبیر غزل:

زندگی خود را با انحرافات روحی به خزان تبدیل مکن. سعی کن برگ‌های سبز نگاهت را نوازش سیمای دردمندان نمایی و همواره با صالحان حشر و نشر داشته باشی.