زندگی با این افراد صبر ایوب می‌خواهد!

اول صبح؛ وقتی یک زندگی مشترک آغاز می‌شود، یک فرد خودشیفته نمی‌ داند که خودشیفته است، یک فرد حساس هم همینطور. اما جذب هم می‌شوند و در میانه راه احساس می‌کنند که چه اشتباه بزرگی مرتکب شده اند.

هیچ چیز آنطور که باید پیش نمی‌رود. همه چیز عوض می‌شود انگار دیگر از آن عشاق جگر سوخته خبری نیست و آن عزیزی که تصور می‌کردند به خوبی می‌شناسندش، به ناگهان تبدیل به فردی بی‌احساس، سرد و بی‌ رحم می‌ شود. البته که رابطه هم دیگر خوشایند نخواهد بود. برای یک طرف ماجرا این رابطه فشارزا و ناراحت کننده، و برای طرف مقابل گیج کننده و عجیب می‌شود. اگر از نگاه یک فرد حساس به ماجرا نگاه کنیم، او به دام یک خودشیفته افتاده است. از نگاه یک فرد خودشیفته، تقریبا این رابطه مزایای بسیاری دارد و نمی‌تواند بفهمد که چرا شریک عاطفی‌اش تا این حد بیقرار، نگران و خسته شده است.

خود شیفتگی چیست؟

حتما می‌گویید افرادی که خود محور هستند، فقط خودشان را دوست دارند و با دیگران همدلی ندارند. این نمای بیرونی یک فرد خود شیفته است. از نگاه روانشناختی، افراد خود شیفته یک خود هسته‌ای نا کامل دارند، آن‌ها عزت نفس پایینی دارند که با رفتارهای پر طمطراق آنرا پوشش می‌دهند. به همین دلیل ترس از مورد قضاوت قرار گرفتن و یا نقد شدن در آن‌ها موج می‌زند.

فوق حساس‌ها

افراد بسیار حساس سه ویژگی دارند که بی‌آنکه بدانند خود شیفته‌ها را جذب می‌کنند. همدلی، نداشتن حد و مرز مشخص، راضی کردن دیگران. روانشناسان می‌گویند افراد حساس می‌توانند روی این سه ویژگی خود کار کنند تا از این دام رهایی پیدا کنند.

چگونه ضد خود شیفته شویم؟

احتمالا خودشیفته‌ها عمدی در شکار افراد حساس ندارند، در واقع افراد حساس هستند که با داشتن یک سری ویژگی ها به دام خود شیفته ها می‌افتند.

همدلی

افراد بسیار حساس معمولا همدلی بالایی با دیگران دارند و این خوب است. همدلی بهترین و قوی ترین نقطه قوت هر انسانی است. همدلی یک راه حل جهانی برای مسایل ریز و درشت است. هر مشکلی با همدلی قابل حل است. پس چگونه می‌توان آن را کنار گذاشت؟ پیشنهاد روانشناسان این است که به همدلی خود دست نزنید. اما دو ویژگی دیگر را تغییر دهید.

تغییر کنید

دو ویژگی حد و مرز ضعیف و راضی کردن دیگران را کنار بگذارید و بجای آن‌ها ویژگی‌های بهتری را جایگزین کنید. تمرین کنید تا حد و مرزهای سالم‌تری را در زندگی برای خود تعیین کنید. حساس‌ها این کار را به خوبی بلد نیستند. اما چرا؟ حساس‌ها با این ایده بزرگ شده‌اند که همیشه از دیگران مراقبت کنند. به همین دلیل وقتی تلاش می‌کنند تا حد و مرزی برای خود قابل شوند، احساس بدی پیدا می‌کنند.

انگار که کار غلط و آسیب زننده‌ای در پیش گرفت‌اند. آن‌ها در کودکی بخاطر ویژگی مراقبت بیش از حد، مورد تشویق قرار گرفته‌اند. بخاطر همین آن را بعنوان بخشی از هویت اساسی خود پذیرفته اند.

حساس‌ها با در نظر نگرفتن حد و مرز برای خود، بطور دایم مورد خشونت یا بی‌احترامی قرار می‌گیرند. آن‌ها سبک ناایمن اضطرابی دارند همان سبکی که در کودکی و در مواجهه با والدین‌شان در آن ها تقویت شده است.

مراحلی برای تغییر

قدم های کوچک بردارید. قرار نیست یک روزه بزرگ ترین و ترسناک ترین کار زندگی خود را بکنید. مثلا اگر از شما کاری خواسته شد، متنی کوتاه بنویسید و بگویید خسته اید و نمی‌ توانید انجام دهید. همیشه از قبل دستورالعمل آماده‌ای داشته باشید تا در موقعیت‌های بحران بدون هیچ توضیح اضافه‌ای به کار بگیرید.

خود را چک کنید

ببینید آیا در طول روز به حد و مرزهایی که برای خود تعیین کرده اید، دقت می‌کنید؟ سعی کنید در لحظات مشخصی از روز خود را اسکن کنید، اگر لازم است، استراحت کنید.

سرعتتان را در ارتباط ها پایین بیاورید. در مقابل این تکنیک شما، یک فرد خود شیفته دایم خودش را مطرح می‌کند و می‌خواهد که نیازهای او را در صدر لیست خود قرار دهید. ممکن است سرباز زدن از این امر به شما استرس بدهد، پس آگاه باشید.

به خودتان اعتبار بدهید

دست از راضی کردن دیگران بکشید. بسیاری از حساس‌ها عواطف خود را نادیده می‌ گیرند. ممکن است در طول این تمرین حس کنید احساسات اشتباهی دارید.

وقتی عادت کرده‌اید که برای خود ارزش قایل نباشید، به خارج از خود نگاه میکنید تا دیگران به شما حس ارزشمند بودن بدهند. دوستتان داشته باشند و درک شوید. بخاطر همین هاست که بیش از اندازه خوب بودن را انتخاب می‌کنید و نیازهای خود را پیش پای دیگران قربانی می‌کنید.

اگر عادت دارید بخاطر خوشایند دیگران چیزی را انتخاب کنید، یا اصلا دست به انتخاب نمی‌زنید؛ خودتان را ابراز کنید و تصمیم بگیرید که انتخاب کنید.

مراقبه کنید

تمرین های توجه به درون، با خالی کردن ذهن در لحظاتی که آگاهانه انتخاب کرده اید، به شما کمک می‌کند که با خود واقعی‌تان در ارتباط بیشتری قرار بگیرید.