نتایج یک تحقیق تازه: بوی اشک‌های زنان روی مغز مردان تاثیر می‌گذارد

با دوستان خود به اشتراک بگذارید:

اشک اغلب باعث ایجاد احساس همدلی بین افراد می‌شود. اما این تأثیر ممکن است به روش‌های مختلفی ایجاد شود. طبق یک مطالعۀ تازه، بوییدن اشک‌های زنان ممکن است پرخاشگری را در مردان کاهش دهد؛ این می‌تواند نشان دهد که اشک یک نوع کارکرد محافظتی برای زنان دارد.

اول صبح؛ محققان دریافتند که پس از استشمام اشک‌های زنان، مردان بیش از 40 درصد کاهش پرخاشگری را تجربه می‌کنند که این از طریق سطوح رفتار پرخاشگرانه و فعالیت مغز ارزیابی می‌شود. دانشمندان می گویند این نتیجه‌گیری که اخیرا در  مجله علمی PLOS Biology منتشر شد، ممکن است نه فقط در مورد اشک‌های زنان بلکه دربارۀ تمام اشک‌های انسانی صادق باشد.

به گزارش اول صبح؛ نوآم سوبل، یکی از نویسندگان این مطالعه و زیست‌شناس اعصاب، می‌گوید: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که اشک یک پوشش شیمیایی است که در برابر پرخاشگری محافظت می‌کند؛ این تأثیر برای جوندگان و انسان‌ها و شاید برای سایر پستانداران نیز مشترک است».

اگرچه تحقیقات محدودی قلمرو سیگنال‌دهی شیمیایی انسان را مورد بررسی قرار داده است، آزمایشگاه سوبل قبلاً مشاهده کرده بود که اشک‌های زنان سطح تستوسترون مردان، شاخص‌های فیزیولوژیکی برانگیختگی و برانگیختگی جنسی را کاهش می‌دهد.

انسان‌ها می‌توانند مجموعه‌ای از بوها و مواد شیمیایی ساطع شده توسط انسان‌های دیگر را که اغلب به صورت ناخودآگاه نشانه‌های اجتماعی ارائه می‌کنند، دریافت کنند. تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که افراد ممکن است بوی ترس و اضطراب دیگران را حس کنند و شواهد از این ایده حمایت می‌کنند که عرق نیز می‌تواند اطلاعات احساسی را منتقل کند. ارتباط شیمیایی بین گونه‌های غیرانسانی نیز اتفاق می‌افتد: به نظر می‌رسد سگ‌ها سیگنال‌های شیمیایی انسان را دریافت می‌کنند که نشان‌دهنده احساسات مختلف، مانند شادی و ترس است.

برای آزمایش اینکه چگونه اشک در این امر نقش دارد، محققان اشک‌های «احساسی» را از شش اهداکننده زن 22 تا 25 ساله جمع‌آوری کردند. سپس بیست و پنج مرد داوطلب یک بازی ویدیویی را انجام دادند که برای تحریک پرخاشگری طراحی شده بود. دانشمندان میزان پرخاشگری مردان را با محاسبه تعداد دفعاتی که آنها برای انتقام گرفتن از حریف انتخاب کردند، اندازه گیری کردند. در بخش دوم آزمایش، 26 مرد در حالی که در یک اسکنر تصویربرداری تشدید مغناطیسی که فعالیت مغز آنها را کنترل می کرد، بازی مشابهی را انجام دادند.

در هر دو آزمایش، شرکت‌کنندگان یا اشک‌های زنانه و یا محلول نمکی را بوییدند و به آنها گفته نشد که چه چیزی استنشاق می‌کنند. مردان پس از استشمام اشک زنان، 43.7 درصد رفتارهای پرخاشگرانه کمتری در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند. به‌علاوه، دو ناحیه مغز مرتبط با پرخاشگری و تصمیم‌گیری پس از بوییدن اشک توسط مردان، فعالیت کمتری نشان دادند.

در تحقیقات آتی، این تیم امیدوار است بررسی کند که آیا زنان نیز پس از استشمام اشک، کاهش پرخاشگری مشابهی را نشان می‌دهند و آیا اشک نوزادان می‌تواند پاسخ مشابهی را در بزرگسالان ایجاد کند یا خیر.

آیا این خبر مفید بود؟
بر اساس رای ۰ نفر از بازدیدکنندگان
دیدگاه
پربازدیدها
آخرین اخبار