کشف فسیل ۷۰ میلیون‌سالۀ دایناسور در صحرای مغولستان/ تصاویر
این استخوان‌ها به مرکز دیرینه‌شناسی مغولستان منتقل شده و قرار است در سال‌های آینده مورد مطالعه قرار بگیرند.
اول صبح؛ یک تیم از دیرینه‌شناسان دانشگاه نیوانگلند استرالیا با سفر به مغولستان، بقایای دایناسوری را کشف کرده‌اند که قدمتش به حدود ۷۰ میلیون سال قبل باز می‌گردد.
وقتی ناتان انریکز متوجه شد که برای حفاری تنها فسیل شناخته شده دایناسور ۷۰ میلیون‌ساله قرار است به مغولستان سفر کند، رویایش به حقیقت پیوست. این دانشجوی دکترای رشته دیرینه‌شناسی در دانشگاه نیوانگلند، قرار است به همراه تیمی از محققان این دانشگاه سه هفته را در صحرای گوبی در مغولستان حضور داشته باشند و بقایای دایناسور نمگتوزاروس را حفاری کنند که در دوره کرتاسه (دورانی که بعد از تریاس یا ژوراسیک سومین دوره دوران میانه زیستی محسوب می‌شود) در این مناطق حضور داشت.
صحرای گوبی بزرگترین مخزن فسیل دایناسورها در جهان است که فسیل‌ها و استخوان‌ها در سراسر صخره‌های بلند و تپه‌های شنی آن پراکنده شده است. انریکز در مورد این کاوش گفت: حضور در این نوع منطقه و جستجوی استخوان‌ها، تجربه‌ای کاملا جدید است، به خصوص اگر قبلا در چنین بیابانی نرفته باشید.
اولین باری که بخشی از اسکلت دایناسور نمگتوزاروس کشف شد، دهه ۷۰ میلادی بود که یک تیم لهستانی یک جمجمه آن را کشف کردند. تیم انریکز در حال حاضر موفق شده استخوان‌های مچ پا، ساق پا و انگشتان پای دایناسور را حفاری کند. او در این باره می‌گوید: «این حیوان حدود ۱۳ متر طول داشت و زمانی که فسیل آن در میان صخره قرار می‌گیرد، بیرون آوردن آن نیازمند کار و زمان بیشتری است.
این استخوان‌ها به مرکز دیرینه‌شناسی مغولستان منتقل شده و قرار است در سال‌های آینده مورد مطالعه قرار بگیرند. پروفسور فیل بل، دانشیار دانشگاه نیوانگلند می‌گوید که استخوان‌های تازه کشف شده می‌تواند به این موضوع کمک کند که آیا نمگتوزاروس همان گونه دایناسور گردن درازی است که پیشتر در صحرای گوبی یافت شده است.
در این میان، تیم دیرینه‌شناسی دانشگاه نیوانگلند بر این باور است که بخش زیادی از این فسیل‌ها ممکن است در صخره‌های این صحرا مدفون بماند. با این حال، دکتر بل عقیده دارد که این یک تلاش بزرگ برای بازگشت به این محل و کشف استخوان‌های بیشتر است.
البته این کاوش با چالش‌ها و مشکلات متعددی رو به رو بوده است. پروفسور بل در این باره می‌گوید: « در طول مسیر، هیچ جاده مشخصی وجود ندارد و تدارکات نیز بسیار کم است. ما نقشه‌های ابتدایی داشتیم که با دست ترسیم شده‌اند و متاسفانه نمی‌تواند واقعیت‌های زمانی را به درستی منعکس کند». او قصد دارد در ماه سپتامبر بار دیگر به صحرای گوبی بازگردد تا به جستجوی این گستره غنی از فسیل‌ها ادامه دهد.
برای ناتان انریکز، حضور در صحرای گوبی و انجام این کاوش، نقطه اوج یک سفر طولانی بود. ابتدای این مسیر برای او، در سال ۱۹۹۹ و بعد از تماشای سریال Walking with Dinosaur در شبکه بی‌بی سی بود که علاقه به دیرینه‌شناسی را در او زنده کرد. او در مورد این تجربه می‌گوید: در طول دوران کودکی و نوجوانی، به خوبی می‌دانستم که می‌خواهم چه مسیری را طی کنم. رسیدن به این نقطه از زندگی که مدت‌ها به دنبال آن بودم، تجربه بسیار شگفت‌انگیزی است.