سریال «خاندان نینجاها»/ یک اکشن طنزآمیز پیچیده

اول صبح؛ قهرمانانی که دوست دارند در کنار خانواده‌شان یک زندگی عادی داشته باشند، اما یک حادثه باعث می‌شود که دوباره به صحنه برگردند و هر کسی را که سر راه قرار میگیرد لت و پار کنند؛ این یک داستان آشنا و کاملا کلیشه‌ای است اما «خاندان نینجاها» از دل همین کلیشه یک جذابیت خالص و تماشایی بیرون کشیده است.

داستان سریال دربارۀ یک خانوادۀ «ظاهرا» معمولی ژاپنی است که زندگی آرامی را می‌گذرانند. اما آن‌ها در واقع آخرین نسل از یک تبار نینجایی هستند که استفاده از قدرت‌های خارق‌العاده‌شان را کنار گذاشته‌اند تا هر روزِ زندگی‌شان لبریز از خطرات و حوادث گوناگون نباشد (هر چند که حتی در همین زندگی عادی هم می‌توانیم جلوه‌هایی از قدرت‌های عجیب آن‌ها را ببینیم؛ مثل یک صحنۀ جالب که یکی از شخصیت‌ها برای چیدن بطری‌ها در یک قفسه از مهارت‌های نینجایی‌اش استفاده می‌کند).

اما به هر ترتیب رخ دادن حوادثی مرموز و جنایتکارانه که ظاهرا گروه دیگری از نینجاها مسئولشان هستند، بالاخره خانوادۀ تاوارا را مجبور می‌کند که وارد صحنه شوند و با همان مهارت‌های سنتی که از نینجاهای قدیمی می‌شناسیم، ماموریت‌های تازه‌ای را در دنیای مدرن به عهده بگیرند.

این سریال که به تازگی توسط نتفلیکس منتشر شده، جذابیت‌هایی چندوجهی دارد که قطعا یکی از مهم‌ترین آن‌ها صحنه‌های اکشن است. می‌شود گفت هیچ کسی که هوادار ژانر اکشن به خصوص از نوع رزمی و مبارزه‌ای‌اش باشد از دیدن این سریال پشیمان نخواهد شد. حرکات نرم و سیال دوربین و اجراهای بی‌نقص در صحنه‌های شمشیر زنی و مبارزه‌های تن به تن، مرز بین اکشن و رقص را به نحوی دلپذیر و تماشایی کمرنگ کرده‌اند.

اما نکتۀ مهم این است که «خاندان نینجاها» به هیچ وجه اتکای صرف بر روی جنبۀ اکشن ندارد. در واقع آن چیزی که بیشتر باعث جلب توجه مخاطب و اشتیاقش به تماشای ادامۀ سریال می‌شود درام نیرومند، روایت جذاب و شخصیت‌های عمیق و پیچیده‌ای است که در آن وجود دارند. به علاوه، این داستان پیچیده و گیرا، در مسیر روایت خود همراه با نوعی حال و هوای طنزآمیز هم هست که طعم دلپذیری به ترکیب کلی سریال می‌بخشد.

البته سریال خالی از نقص نیست. طولانی بودن بیش از اندازۀ هر قسمت از سریال می‌تواند در برخی مواقع این احساس را به وجود بیاورد که شتاب ماجرا کند و کسالت بار شده است. البته این ضعفی نیست که خیلی زیاد احساس شود اما اگر کمی سرعت اتفاقات بیشتر بود حتما احساس رضایت بیشتری را می‌توانست در مخاطب ایجاد کند.