کشف «مقبرۀ خونآشام» در کرواسی
تحقیقات در محوطه راشاشکا در شرق کرواسی، منجر به کشف گوری با شیوه تدفینی غیرمعمول شده است. این قبر منحصربه فرد در لایهای زیر کف کلیسا در امتداد یک دیوار کشف شده است.
در مقبرهای که به تازگی در کرواسی کشف شده، طبق شواهد، بقایای فرد متوفی به عمد جابهجا شده و دو سنگ در قسمت سر و پاهای او قرار داده شده است. این عمل ممکن است نشاندهنده تدفینی از نوع تدفینهای «خونآشامی» باشد که تجزیهوتحلیلهای انسانشناسی روی اسکلت نیز آن را تأیید کرده است.
محققان میگویند این کشف گواه تداوم باورهای خرافی در اروپای شرقی در دوره قرون وسطی است.
ناتاشا شارکیچ، باستانشناس مستقلی که این کشف را مطالعه کرده، گفته: «ما میدانیم در بسیاری از کشورهای اسلاوی، باور به ارواح خبیث حتی پس از پذیرش مسیحیت همچنان ادامه داشت. آن زمان باور به خونآشامها بدون شک بسیار گسترده بوده است.»
این مطالعه به بررسی دلایل احتمالی مداخلات پس از مرگ پرداخته و پیشنهاد میدهد این شیوه تدفین ممکن است گواه موقعیت اجتماعی متوفی یا ترس از تبدیل شدن او به خونآشام باشد.
موقعیت غیرمعمول متوفی در گور و سنگی که در قسمت پاهای او قرار داده شده
تمرکز اصلی در این تحقیق مطالعه روی قبر شماره ۱۵۷ بود، جایی که محققان ابتدا سنگهای بزرگی را مشاهده کردند که به نظر میرسید از دیوار مجاور سقوط کرده باشند. بااینحال، تجزیهوتحلیلها منجر به یک کشف تکاندهنده شد: سر اسکلت بریده شده بود و جمجمه جداگانه از سایر استخوانها قرار داشت. بررسی بیشتر بقایا تأیید کرد که بدن متعلق به یک مرد بوده که پس از مرگ به عمد پیچانده شده، طوری که بالاتنه رو به پایین قرار گرفته، در حالی که سایر قسمتهای بدن به سمت بالا جهت یافته بودند.
شیوه تدفین غیرمعمول این فرد نشان میدهد شاید او زمان حیات یک «فرد اجتماعی منحرف» تلقی میشده و همین باور موجب شده دیگران از احتمال زنده شدن او پس از مرگ هراس داشته باشند.
محوطه راچشا سال ۲۰۱۱، در جریان پژوهشهای میدانی سیستماتیک در منطقه بزرگتر بوباره کشف شد. بر مبنای منابع تاریخی قرن سیزدهم تا شانزدهم میلادی، این محوطه ابتدا متعلق به شوالیههای معبد (تمپلارها) بوده، سپس به اشراف محلی واگذار شده است.
آسیبهایی که در طول حیات وارد شدهاند (تصاویر بالا) و دو آسیب به جمجمه که علت مرگ بودهاند
بر مبنای موقعیت و چینش زمین، همه چیز نشان میدهد اینجا یک دژ بوده، اما بین سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۳، کاوشهای باستانشناسی در این منطقه منجر به کشف یک مجموعه شامل ۱۸۱ گور و تعداد زیادی استخوانهای جابهجاشده شد. تحلیل کربن ۱۴ نشان داد بیشتر قبرها مربوط به قرن ۱۵ و ۱۶ میلادی هستند.