چرا «بغل کردن» برای سلامتی اهمیت دارد؟

اول صبح؛ حس لامسه نخستین حسی است که در نوزاد ایجاد می‌شود و به او اجازه می‌دهد محیط اطرافش را تجربه کند و همچنین ارتباط برقرار کند. همین از دست دادن تماس فیزیکی با دیگران در طول همه‌گیری کووید، به بسیاری از افراد ضربه سختی زد.

دکتر هلنا هارتمن از بیمارستان دانشگاهی اِسِن، می‌گوید: «تجربه لمس طرفینی (بین دو شخص) در طول روز می‌تواند به کاهش یا به طور بالقوه محافظت در برابر مشکلات روحی و جسمی کمک کند.» تحقیق اخیر درباره این موضوع که در مجله Nature Human Behaviour منتشر شد، شامل ۲۱۲ مطالعه قبلی منتشرشده میشد از جمله تجزیه و تحلیل آماری ۸۵ مطالعه مربوط به بزرگسالان و ۵۲ مطالعه مربوط به نوزادان.

محققان از نتایج دریافتند «لمس» هم برای سلامت جسمی و هم برای سلامت روانی مفید است، هم برای بزرگسالان و هم برای نوزادان، هرچند در برخی نواحی، تاثیر بیشتری نسبت به سایر نواحی دارد.

مطالعات محققان نشان داد مداخلات لمسی برای کاهش درد، افسردگی و اضطراب در بزرگسالان و کودکان و همچنین برای افزایش وزن نوزادان مفید است.

انسان‌ها به همان اندازه که از لمس شدن توسط انسان‌های دیگر بهره جسمی و روانی می‌برند، از لمس شدن توسط اشیائی مانند روبات‌های اجتماعی یا پتوهای سنگین هم بهره می‌برند.

دکتر هارتمن که این نتیجه را شگفت‌انگیز می‌داند، می‌گوید: «این به آن معناست که ما باید تحقیقات بیشتری در مورد پتانسیل پتوهای سنگین یا روبات‌های اجتماعی برای بهبود رفاه مردم انجام دهیم، به ویژه در شرایطی مانند همه‌گیری کووید-۱۹ که تماس فیزیکی را به شدت محدود کرد.»

البته تاثیر روانی لمس شدن توسط انسان‌ها بیشتر از لمس شدن توسط اشیاء است و شاید دلیلش، برتری تماس پوست با پوست باشد.

لمس شدن هم برای افراد سالم و هم برای افراد بیمار مفید است، هرچند تاثیر روانی آن در میان گروه دوم بیشتر است. نوع لمس و مدت زمان آن مهم نیست، با این حال، دفعات بیشتر مزایای بیشتری در بزرگسالان به همراه داشته است و دقیق‌تر بگوییم، لمس «سر» نسبت به لمس سایر قسمت‌های بدن، فواید بیشتری دارد.

البته احتمال دارد برخی از یافته‌ها مثبتِ کاذب باشند و مشخص نیست آیا این یافته‌ها در فرهنگ‌های مختلف تکرار میشوند یا خیر. (مثبت کاذب به خطایی در گزارش داده گفته می‌شود که در آن، نتیجه آزمایش بطور نادرست نشان‌دهنده وجود یک حالت باشد، در حالیکه در واقع آن حالت وجود نداشته باشد.)

دکتر ماریانا فون مور از رویال هالووِی، دانشگاه لندن می‌گوید: «اگر ربات‌های آینده بتوانند بافت و گرمای پوست انسان را با دقت بیشتری تقلید کنند، ممکن است لمس شدن توسط آن‌ها مزایای روانی مشابهی با لمس انسان داشته باشد.»

«این ویژگی‌ها اهمیت دارند، چون پوست ما دارای حسگرهای ویژه‌ای است که به آوران‌های لمسی C معروف هستند که به‌ویژه پذیرنده لمس ملایم و نوازشگر و دمایی مشابه پوست انسان هستند، عواملی که تصور می‌شود کنترل احساسی را نیز تسهیل می‌کنند.»

پروفسور کاترینا فتوپولو از دانشگاه کالج لندن گفته است این تحقیق یک دیدگاه کلی از مزایای مداخلات لمسی بر سلامتی ارائه می‌دهد و نمی‌تواند نتیجه‌گیری دقیق‌تری ارائه دهد، مثلاً این که انواع خاصی از لمس ممکن است با مزایای سلامتی خاصی مرتبط باشند.

دکتر سوزانا واکر از دانشگاه جان مورز لیوِرپول با این عقیده موافق است و اشاره می‌کند که بسیاری از مطالعات کوچک هستند و شامل انواع مختلف لمس و ارزیابی‌های متفاوتی از نتایج آن‌ها می‌شوند و این به آن معناست که نتیجه‌گیری قطعی در مورد دلیل اثربخشی آن‌ها سخت است.

فتوپولو می‌گوید این تحقیق می‌تواند به مطالعات جدید در این زمینه منجر شود، از جمله اینکه چگونه می‌توان از لمس در کنار سایر درمان‌ها استفاده کرد.