فال حافظ اول مرداد ماه۱۴۰۳/ به بوی زلف توگر جان به باد رفت چه شد

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز اول مرداد ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید

چراغ روی تو را شمع گشت پروانه

مرا ز حال تو با حال خویش پروا نه

خرد که قید مجانین عشق می‌فرمود

به بوی سنبل زلف تو گشت دیوانه

به بوی زلف توگر جان به باد رفت چه شد

هزار جان گرامی فدای جانانه

من رمیده ز غیرت ز پا فتادم دوش

نگار خویش چو دیدم به دست بیگانه

چه نقشه‌ها که برانگیختیم و سود نداشت

فسون ما بر او گشته است افسانه

بر آتش رخ زیبای او به جای سپند

به غیر خال سیاهش که دید به دانه

به مژده جان به صبا داد شمع در نفسی

ز شمع روی تواش، چون رسید پروانه

مرا به دور لب دوست هست پیمانی

که بر زبان نبرم جز حدیث پیمانه

حدیث مدرسه و خانقه مگوی که باز

فتاد در سر حافظ هوای میخانه

تفسیر عرفانی:

۱- درگیر مساله و کاری و نیتی شده‌اید که سودی برای شما ندارد. نفع آن به دیگران می‌رسد و زیانش در دراز مدت متوجه شماست. زیرا شما نسنجیده و گز نکرده پاره می‌کنید و این شرط عقل و اندیشه نمی‌باشد. پس فعلاً منصرف شوید.

۲- برای کاری، اصولی و قوانینی حکم فرماست و شما بدون تهیه مقدماتش دست به اقدام می‌زنید، در حالیکه ضروریست ابتدا اندیشه و سپس اقدام کنید؛ بنابراین برای نیت خود بیشتر فکر کنید و این کار توام با مشورت باشد.

۳- او بخاطر سود جویی خود به شما روی آورده و شما در کمال صداقت باور کرده اید. عجبا از شمای زود باور!

تعبیر غزل:

انسانی عاشق و دلباخته و صادق هستی، اما شنیده‌ای که رقیبی داری که در آستانه‌ی پیروزی است و این فکر تو را به شدت عذاب می‌دهد. برای یافتن راه چاره از هر دری وارد شده ای، ولی سودی نکرده است. بی‌تابی نکن، صبور باش و به پیمان خود وفادار بمان. به امید خدا همه کارها مطابق میل تو سامان خواهد گرفت.