فال حافظ ۲۲ بهمن ماه ۱۴۰۳/ خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز بیست و دوم بهمن ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم

دل از پی نظر آید به سوی روزن چشم

سزای تکیه گهت منظری نمی‌بینم

منم ز عالم و این گوشه معین چشم

بیا که لعل و گهر در نثار مقدم تو

ز گنج خانه دل می‌کشم به روزن چشم

سحر سرشک روانم سر خرابی داشت

گرم نه خون جگر می‌گرفت دامن چشم

نخست روز که دیدم رخ تو دل می‌گفت

اگر رسد خللی خون من به گردن چشم

به بوی مژده وصل تو تا سحر شب دوش

به راه باد نهادم چراغ روشن چشم

به مردمی که دل دردمند حافظ را

مزن به ناوک دلدوز مردم افکن چشم

تفسیر عرفانی:

۱- حضرت حافظ در بیت‌های دوم و ششم می‌فرماید:

بشتاب که لعل و مروارید اشک خود را برای افشاندن در پای تو از گنجینه قلب و دل به خزانه چشم می‌آورم.

* در آرزوی خبر خوش وصال دوست دیشب تا صبح، چراغ روشن چشم را بر رهگذار باد قرار دادم و کاری بوده و بی‌نتیجه کردم.

حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.

تعبیر غزل:

آرزوها و اهداف بزرگی در سر داری و برای رسیدن به آن سعی و تلاش می‌کنی. خودت هم می‌دانی که از عهده این کارها بهتر از هر کس دیگری بر می‌آیی، اما گاهی عجولانه و شتابزده عمل می‌کنی. کمی صبر و حوصله به خرج بده، همه مشکلات حل خواهند شد.