فال حافظ ۲۳ اسفند ماه ۱۴۰۳/ ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای
دیوان اشعار حافظ، به ویژه به دلیل پیوندی که با قرآن کریم دارد، همیشه برای ایرانیان کتابی محترم و حتی مقدس بوده است. این تقدس و جنبۀ معنوی باعث شده که در سنت ما تفال زدن به دیوان این شاعر عارف امری مرسوم و موجه باشد.
اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.
تفال امروز بیست و سوم اسفند ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:
ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای
فرصتت باد که دیوانه نواز آمده‌ای
ساعتی ناز مفرما و بگردان عادت
چون به پرسیدن ارباب نیاز آمده‌ای
پیش بالای تو میرم چه به صلح و چه به جنگ
چون به هر حال برازنده ناز آمده‌ای
آب و آتش به هم آمیخته‌ای از لب لعل
چشم بد دور که بس شعبده بازآمده‌ای
آفرین بر دل نرم تو که از بهر ثواب
کشته غمزه خود را به نماز آمده‌ای
زهد من با تو چه سنجد که به یغمای دلم
مست و آشفته به خلوتگه راز آمده‌ای
گفت حافظ دگرت خرقه شراب آلوده‌ست
مگر از مذهب این طایفه بازآمده‌ای
تفسیر عرفانی:
حضرت حافظ در بیت‌های اول و سوم می‌فرماید:
*ای کسی که با زنجیر گیسوان بلند آمد، های جلال و زیبایی تو پیوسته و بر دوام باد که به نوازش عاشقی آشفته حال روی آورده‌ای.
* چه برای آشتی و چه برای جنگ آمده باشی، جانم فدای تو باد. به هر گونه که باشد، لباس ناز بر قامت تو زیباست. ای دو بیت کاملاً با نیت شما سازگار و همخوان است و می‌گویم انسان باری رسیدن به خواسته خود که از روی عشق و علاقه است، باید تلاش و از خود گذشتگی داشته باشد، زیرا نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود.
تعبیر غزل:
تمام مدت عمر خود منتظر چنین فرصتی بوده‌ای و هرگز فکر نمی‌کردی که روزی بخت در خانه‌ات را بزند، اما اکنون او آمده و پای به خلوت زندگی تو گذارده. فرصت برای تو مهیاست. نیت خود را عملی کن و از چشم بد حسودان به خدا پناه ببر و تنها از او یاری بخواه.