فال حافظ اول اردیبهشت ماه ۱۴۰۳/ گفت بازآی که دیرینه این درگاهی

با دوستان خود به اشتراک بگذارید:

دیوان اشعار حافظ، به ویژه به دلیل پیوندی که با قرآن کریم دارد، همیشه برای ایرانیان کتابی محترم و حتی مقدس بوده است. این تقدس و جنبۀ معنوی باعث شده که در سنت ما تفال زدن به دیوان این شاعر عارف امری مرسوم و موجه باشد.

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم می‌دانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز اول اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

سحرم هاتف میخانه به دولتخواهی

گفت بازآی که دیرینه این درگاهی

همچو جم جرعه ما کش که ز سر دو جهان

پرتو جام جهان بین دهدت آگاهی

سال نو ابزار باکیفیت بخر

بر در میکده رندان قلندر باشند

که ستانند و دهند افسر شاهنشاهی

خشت زیر سر و بر تارک هفت اختر پای

دست قدرت نگر و منصب صاحب جاهی

سر ما و در میخانه که طرف بامش

به فلک بر شد و دیوار بدین کوتاهی

قطع این مرحله بی‌همرهی خضر مکن

ظلمات است بترس از خطر گمراهی

اگرت سلطنت فقر ببخشندای دل

کمترین ملک تو از ماه بود تا ماهی

تو دم فقر ندانی زدن از دست مده

مسند خواجگی و مجلس تورانشاهی

حافظ خام طمع شرمی از این قصه بدار

عملت چیست که فردوس برین می‌خواهی

تفسیر عرفانی:

راه عشق، راهی ست پر از دام و دانه که سالکان بسیاری در خود گرفتار می‌سازد. از این رو سالکان به مرشدی نیازمندند تا به واسطه او را را باز شناسند و گرفتار گمراهی نگردند. جرعه یی از شراب معرفت دوست سالکان را از اسرار دو جهان آگاه می‌سازد.

تعبیر غزل:

باید به شما به خاطر اخلاق نیک و شرم و حیاتان آفرین گفت. سعی کن این احوال را حفظ نمایی و دیگران را نیز به رعایت آن برانگیزی. خداوند به زودی به شیوه یی که تصورش را نمی‌کنی، برای تو وسایل رفاه و آرامش را فراهم خواهد نمود.

 

آیا این خبر مفید بود؟
بر اساس رای ۰ نفر از بازدیدکنندگان
دیدگاه
پربازدیدها
آخرین اخبار