فال حافظ ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳/مرحبا‌ ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم می‌دانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز نوزدهم اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

مرحباای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس

طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

زلف او دام است و خالش دانه آن دام و من

بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در دام دوست

سر ز مستی برنگیرد تا به صبح روز حشر

هر که، چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست

بس نگویم شمه‌ای از شرح شوق خود از آنک

دردسر باشد نمودن بیش از این ابرام دوست‌

گر دهد دستم کشم در دیده همچون توتیا

خاک راهی‌کان مشرف گردد از اقدام دوست

میل من سوی وصال و قصد او سوی فراق

ترک کام خود گرفتم تا برآید کام دوست

حافظ اندر درد او می‌سوز و بی‌درمان بساز

زان که درمانی ندارد درد بی‌آرام دوست

تفسیر عرفانی:

۱- آرزو داری با او حرف بزنی یا پیامی از او بشنوی. بهتر است صرف نظر کنی.

۲- حضرت حافظ در بیت هفتم می‌فرماید:

مراد من وصال محبوب است، اما جانان قصدش فراق و هجران است که من هم به دلخواه او عمل می‌کنم.

۳- اگر چه شما در محبت، شخصی با وفا، ثابت قدم و فداکار هستید و آنقدر که به فکر دوستان و آشنایان می‌باشید. به فکر خود نمی‌باشید، ولی بدانید که ایثار کار بزرگان است، اما برای هر کسی و هر جایی جایز نمی‌باشد. چون بعضی از مردم ارزش واقعی آن را نمی‌دانند و خیال می‌کنند که نوعی وظیفه است و شما دقیقاً از همین رنج می‌برید.

۴- اینجانب عمل شما را می‌پسندم و محبت، ایثار، عشق و بخشندگی شما را تحسین می‌کنم. بویژه اینکه دارای روحی بلند پرواز و طالعی سرکش هستید، اما باید در کارتان اراده، علاقه و پشتکار را همراه سازید.

۵- اخیراً به کسی یا چیزی علاقه پیدا کرده‌اید که او با شما سر سازگاری و همراهی ندارد و تلاش شما در سازگاری او بی‌نتیجه مانده است. برای گشایش توصیه می‌کنم به یکی از مشاهد متبرکه برو و نذر کن و آخر شب هنگام خواب، قرآن کریم را بردار و سوره مبارکه الاسراء را با معنی و حضور قلب بخوان که گشایش بسیار است.

تعبیر غزل:

به شدت واله و شیفته کسی هستی و همیشه منتظر پیغامی از جانب اویی. اما بدان که فداکاری‌ها و پافشاری‌های تو در راه این عشق بی‌مورد است و اسباب دردسر را فراهم خواهد کرد. او بنابر دلایلی به این عشق رضایت ندارد. اگر واقعا دوستش داری به خواسته‌اش احترام بگذار و از زندگیش بیرون برو، گرچه می‌دانم برایت خیلی دشوار و عذاب دهنده است ولی شاید این فداکاری بزرگ تو، دل او را بلرزاند.