فال حافظ ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۳/ چرا نه در پی عزم دیار خود باشم
دیوان اشعار حافظ، به ویژه به دلیل پیوندی که با قرآن کریم دارد، همیشه برای ایرانیان کتابی محترم و حتی مقدس بوده است. این تقدس و جنبۀ معنوی باعث شده که در سنت ما تفال زدن به دیوان این شاعر عارف امری مرسوم و موجه باشد.
اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بینظیر اشعارش را پیوند آنها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بیجهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زدهاند.
تفال امروز بیست و یکم بهمن ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسانالغیب را در اینجا میخوانید:
چرا نه در پی عزم دیار خود باشم
چرا نه خاک سر کوی یار خود باشم
غم غریبی و غربت چو بر نمیتابم
به شهر خود روم و شهریار خود باشم
ز محرمان سراپرده وصال شوم
ز بندگان خداوندگار خود باشم
چو کار عمر نه پیداست باری آن اولی
که روز واقعه پیش نگار خود باشم
ز دست بخت گران خواب و کار بیسامان
گرم بود گلهای رازدار خود باشم
همیشه پیشه من عاشقی و رندی بود
دگر بکوشم و مشغول کار خود باشم
بود که لطف ازل رهنمون شود حافظ
وگرنه تا به ابد شرمسار خود باشم
تفسیر عرفانی:
۱- انسانی با اراده و صمیمی هستی. پس سعی کن زندگی را برای خود بخواهی نه اینکه خود را برای زندگی. چون زندگانی ارزش این همه غصه خوردن و حرص ورزی را ندارد.
۲- عده زیادی به زندگی شما حسادت میورزند. در حالی که شما با دلسردی و کج خلقی و عصبانیت این زندگی شیرین را بر خود و خانواده تلخ میسازید و نیروی خانواده را فرسایش میدهید.
۳- عشق کیمیایی است که انسان را به کمال میرساند. سعی کن این راه را ادامه دهی که پیروزی در دستان توانای شما قرار دارد و دیگران بر این کار شما حسادت میورزند. پس به سخنان آنان توجه نکن.
تعبیر غزل:
مدتهاست ایجاد یک تغییر و تحول اساسی و سفر فکرت را به خود مشغول ساخته است. احساس میکنی با محیط و موقعیت فعلی خود نمیتوانی سازگار باشی، اما بدان که صلاح تو در این است که به کار فعلی خود ادامه بدهی، ولی سعی و تلاشت را بیشتر کنی. گله از بخت مکن و توکل به خدا کن تا لطف او شامل حالت شود.