فال حافظ ۳۰ اسفند ماه ۱۴۰۳/ تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز سی‌ام اسفند ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

وجود نازکت آزرده گزند مباد

سلامت همه آفاق در سلامت توست

به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد

جمال صورت و معنی ز امن صحت توست

که ظاهرت دژم و باطنت نژند مباد

در این چمن چو درآید خزان به یغمایی

رهش به سرو سهی قامت بلند مباد

در آن بساط که حسن تو جلوه آغازد

مجال طعنه بدبین و بدپسند مباد

هر آن که روی چو ماهت به چشم بد بیند

بر آتش تو به جز جان او سپند مباد

شفا ز گفته شکرفشان حافظ جوی

که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد

تفسیر عرفانی:

۱- حضرت حافظ در بیت چهارم و پنجم می‌فرماید:

* چون پاییز در این گلستان به تاراج روی آورد، راه او به سوی سرو افراشته بالای تو بسته باد.

در آن پهنه که زیبایی تو به نمایش و جلوه‌گری پردازد، آن را که از بد سرشتی چشم زیبا پسند ندارد و خوب به دیده‌اش بد و بد هم خوب می‌نماید. فرصت عیب جویی و سرزنش مباد.

حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.

۲- درباره این نیت خیلی فکر می‌کنی و به یاد او هستی و ارزو داری که همیشه سالم و تندرست باشد. به شما اطمینان می‌دهم که حالش حتماً بهبود می‌یابد و اوضاعش بسیار خوب خواهد شد. درکارهایت موفق خواهی شد، پس جای هیچ گونه نگرانی نمی‌باشد و تردید شما کاملاً بیهوده است. حتماً بر اعصاب خود مسلط شوید.

تعبیر غزل:

مدتی است احساس بیماری می‌کنی و این تو را نگران ساخته. نگرانی تو بیهوده است. علاج بیماری تو در دست‌های توانای خودت نهفته است و نیازی به طبیب و مصرف دارو ندارد. به تفریحات سالم و شاد روی بیاور و از طعنه و حرف‌های بیهوده دیگران ناراحت نشو، زیرا همان طور که می‌دانی زندگی کسان دیگری که تو را دوست دارند وابسته به سلامت توست. پس به فکر خودت باش.