چه چیزی یک اثر هنری را به «شاهکار» تبدیل میکند؟
این اصطلاح نخستین بار در فرانسهی قرن سیزدهم رایج شد؛ در آن زمان ارائۀ یک «شاهکار» شرط لازم برای پذیرش در یک صنف هنری بود.
این اصطلاح نخستین بار در فرانسهی قرن سیزدهم رایج شد؛ در آن زمان ارائۀ یک «شاهکار» شرط لازم برای پذیرش در یک صنف هنری بود.
مشتریِ رماننویس استودیوی معماری ۱۰۰A Associates، رویای زندگی در خانهای را داشت که در آن احساس امنیت و آرامش کامل کند تا بتواند خودش باشد و به ذهن و بدن خستهاش استراحت دهد. معماران تصمیم گرفتند در زمینی با مساحت ۳۰ متری یک قلعۀ تنهایی ۴ طبقه برای او بسازند.
در ادبیات فارسی از دیرباز پرندۀ هما نشانی از سعادت و اقبال بوده است.
این خانه کوچک دارای سقفی با شیب تند است که به عنوان یک دیوار نیز عمل کرده و فرم بیرونی تندیسی به ساختمان می بخشد.
«خونۀ خاکی» واقعا خاکی و افتاده است اما همین تواضع معمارانهاش آن را به یک اثر زیبای هنری تبدیل کرده است که روح را به افلاک میبرد.
هلند در قرن هفدهم دورهای از شکوفایی هنری را تجربه کرد که به عنوان «عصر طلایی هلند» شناخته میشود. در طول این دوران، هنرمندان پیشگام از روشهای نقاشی رنسانس شمالی الهام گرفتند که در شاهکارهایی مانند «دختری با گوشواره مروارید» اثر «یوهانس ورمیر» به اوج رسید.
پروژۀ «دوباره، خانه» در جلفای اصفهان بدون تردید یک اثر معماری شگفتانگیز و غیرعادی است زیرا توانسته به شکلی چشمگیر و هنرمندانه، سنتیترین ساختارها و ویژگیهای معماری اصفهان را با ویژگیها و عناصری کاملا مدرن ترکیب کند.
پروژه توالتهای عمومی توکیو توسط شهرداری توکیو در منطقه شیبویا (از بخشهای مرکزی شهر) با حمایت بنیاد نیپون از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳ اجرا شد. هدف این پروژه به جز ایجاد فضای عمومی خدماتی، همچنین ارایه نمادی از فرهنگ مهمان نوازی ژاپنی است که در دنیا به آن شناخته شده است.
دریم اسپیسز توسط ایزابل ویلود، یک طراح دیجیتال خلاق ساکن لندن مدیریت میشود. وی این حساب کاربری را به عنوان بستری برای کاوش در طراحی داخلی و معماری آرمانشهری توصیف میکند.
ژاپنیها در سالهای اخیر طرحی را برای تغییر دادن ذهنیت متعارف دربارۀ توالتهای عمومی اجرا کردند؛ نمونهای از پروژههای اجرا شده در قالب این طرح، یک توالت عمومی موسوم به «پیادهروی در جنگل» است که با پوشش چوب سدر، محیط سرسبز و کوچههای زیبایش بیشتر شبیه یک محیط تفریحی است.
ما معمولا لئوناردو داوینچی را به عنوان هنرمندی میشناسیم که نقاشیهای ظریف و درخشانش نقطۀ عطفی در تاریخ هنر بودند؛ اما خلاقیت لئوناردو یک جنبۀ کاملا متفاوت هم داشت که شاید چندان سازگار با لطافت کار هنری به نظر نرسد: طراحی ماشینهای جنگی.
پروژۀ موسوم به «کومه» یک اثر معماری چشمگیر است، از آن جهت که مصالح و ظاهر بومی را در محیطی کاملا طبیعی با جلوهها و مصالحی کاملا مدرن ترکیب کرده است.
شاید عمیقترین راز مونالیزا با دوران کودکی داوینچی مرتبط باشد. منظره موجود در پس زمینه اثر مونالیزا تپههای اطراف توسکانی است جایی که داوینچی در سال ۱۴۵۲ در آنجا متولد شد. مادر بیولوژیکیاش در خاطراتاش از حومه توسکانی کمی شبیه به مونالیزا بوده است. آیا این زن رویایی شخصیت مادری ایده آلیزه شده شخص داوینچی بوده که مدتها بود غیبتاش در زندگی خود را احساس میکرد.