فال حافظ ۲۲ دی ماه ۱۴۰۳/ عهد و پیمان فلک را نیست چندان اعتبار

با دوستان خود به اشتراک بگذارید:

دیوان اشعار حافظ، به ویژه به دلیل پیوندی که با قرآن کریم دارد، همیشه برای ایرانیان کتابی محترم و حتی مقدس بوده است. این تقدس و جنبۀ معنوی باعث شده که در سنت ما تفال زدن به دیوان این شاعر عارف امری مرسوم و موجه باشد.

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز بیست و دوم دی ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم

محتسب داند که من این کارها کمتر کنم

من که عیب توبه‌کاران کرده باشم بارها

توبه از می‌وقت گل دیوانه باشم‌گر کنم

عشق دردانه‌ست و من غواص و دریا میکده

سر فروبردم در آن جا تا کجا سر برکنم

لاله ساغرگیر و نرگس مست و بر ما نام فسق

داوری دارم بسی یا رب که را داور کنم

بازکش یک دم عنان‌ای ترک شهرآشوب من

تا ز اشک و چهره راهت پرزر و گوهر کنم

من که از یاقوت و لعل اشک دارم گنج‌ها

کی نظر در فیض خورشید بلند اختر کنم

چون صبا مجموعه گل را به آب لطف شست

کجدلم خوان‌گر نظر بر صفحه دفتر کنم

عهد و پیمان فلک را نیست چندان اعتبار

عهد با پیمانه بندم شرط با ساغر کنم

من که دارم در گدایی گنج سلطانی به دست

کی طمع در گردش گردون دون‌پرور کنم

گر چه گردآلود فقرم شرم باد از همتم‌

گر به آب چشمه خورشید دامن‌تر کنم

عاشقان راگر در آتش می‌پسندد لطف دوست

تنگ چشمم‌گر نظر در چشمه کوثر کنم

دوش لعلش عشوه‌ای می‌داد حافظ را ولی

من نه آنم کز وی این افسانه‌ها باور کنم

تفسیر عرفانی:

۱- حضرت حافظ در بیت‌های اول تا سوم می‌فرماید:

من آن قلندری نیستم که شاهد و ساغر را ترک کنم. پاسبان شرع می‌داند که من هرگز چنین کاری نمیکنم.

* من که سال‌ها پرهیزکاران و توبه‌کاران را عیب کرده ام، حال اگر در فصل گل از شراب توبه کنم، دیوانه ام.

۲- در کار خود مصمم و با اراده هستید. سعی دارید به هر صورت که شده، این نیت عملی گردد. پس بدانید برای هر کاری مقدماتی لازم می‌باشد که باید قبلاً در فکر تهیه آن‌ها بود. پس شما با توکل بر خداوند اقدام کنید تا به نتیجه برسید.

تعبیر غزل:

خود می‌دانی که آنچه طالب آن هستی گوهری است گرانبها و تو برای بدست آوردن آن دست به انجام کاری زده‌ای که از عاقبت آن بی‌خبری، اما بدان اراده و پشتکار و توکل به خدا از عوامل مهم و اصلی پیروزی است. تن به رضای او بسپار که صلاح تو در رضای اوست.

 

آیا این خبر مفید بود؟
بر اساس رای ۰ نفر از بازدیدکنندگان
دیدگاه
پربازدیدها
آخرین اخبار